Planine sjeverozapadne Srbje
Država: Srbija
Najviši vrh: Mali Povlen, Povlen, Srbija (1347 m)
PLANINE SJEVEROZAPADNE SRBIJE (u literaturi se nazivaju također i planinama Zapadne Srbije*) odn. Podrinjsko-valjevske planine, vijenac su nižih planina koje se nalaze sjeverno od toka rijeke Zapadne Morave, zapadno od rijeke Kolubare i istočno od Drine. Sjeverni obronci ovih brda stupnjevito se spuštaju prema Panonskoj nizini i Posavini na sjeveru.
Glavni vijenac ovih brda počinje na području grada Loznice i proteže se u širokom luku u smjeru jugoistoka prema području grada Čačka i dolini gornjeg toka rijeke Ljig. Ove su planine prirodni nastavak planine Majevice u sjeveroistočnoj Bosni, od koje su međusobno razdvojene prodorom rijeke Drine prema sjeveru (prema rijeci Savi). Glavni se vijenac dijeli u dvije veće planinske grupe:
Ove planine pripadaju tzv. rudonosnim (rudnim) planinama Dinarskog gorja - za razliku od najvećeg broja dinarskih planina koje su građene od karbonatnih vapnenaca i dolomita te su kao takve siromašne rudama. U skladu s time, one su dio veće tzv. skupine rudnih i flišnih planina Srbije koje se protežu od Save na sjeveru do Đetinje na jugu i od Drine na zapadu do Kolubare, Ljiga i Dičine na istoku, gdje Podrinjske i Valjevske planine: Gučevo, Boranja, Sokolske planine, Povlen, Maljen i Suvobor, spadaju u grupu rudnih planina, dok u grupi flišnih planina pripadaju peripanonski, odn. pred-dinarski Cer, Iverak i Vlašić. Taj flišni ogranak Podrinjsko-valjevskih planina - a radi se o tzv. peripanonskim, odn. pred-dinarskim planinama - pruža se dalje prema sjeveru, prema savskoj ravnici, i pritom se uzdiže u tri niske planine odn. brda (zbog njihove male visine više se ne može govoriti o planinama), od kojih je primjerice Cer planina geološki starija od planina Dinarskog gorja, međutim u neposrednom je doticaju i okruženju s planinama i brdima nastalima prilikom izdizanja ostalih dinarskih planina. _________ *Treba spomenuti kako naziv Zapadna Srbija već nosi velika i turistička regija koja obuhvaća područje Republike Srbije od Bajine Bašte na jug sve do granice s Crnom Gorom te Kosovom i obuhvaća općine Užice, Bajina Bašta, Čajetina, Nova Varoš, Prijepolje, Priboj, Sjenica, Kosjerić, Požega, Arilje i Ivanjica. Podrinjske planine (Podrinske pl.) Boranja (856 m) Jagodnja (940 m) Gučevo (779 m) Sokolska planina (917 m) Gvozdačke stene Valjevske planine Bobija (Orovička planina) Medvednik (1247 m) Jablanik (1275 m) Povlen (1247 m) Maljen (1103 m) Ravna gora (950 m) Suvobor (866 m) Valjevskim planinama, ili tzv. „Valjevskom gredom“ označava se izduženi pojas brdsko-planinskog terena koji, kao izrazito orografska cjelina predstavlja prirodnu granicu prostiranja područja sjeverozapadne Srbije prema jugu. Ovaj pojas pruža se na dužini od preko 50 km. Valjevske planine su izdužene u pravcu zapad-istok, dižući se s površi od 600 m. U sklopu Valjevskih planina su slijedeće cjeline: Bobija, Medvednik, Jablanik, Povlen, Magleš, Maljen i Suvobor. Na sjeverozapadu, Valjevske planine se nastavljaju pojasom Podrinjskih planina, zatim se na zapadu preko Drine i planine Jelice povezuju s ostalim planinama dinarskog sustava, dok su na istoku, izvorišnim kracima rijeke Ljig - odnosno Nakučanskom presjedlinom odvojene od Rudnika. Unutrašnji, sjeverni dio luka Valjevskih planina zatvara bazen porječja Kolubare, a vanjski luk je u svom jugozapadnom dijelu eksponiran prema dolini Drine, i prema dolini Zapadne Morave - na jugu. |
U SURADNJI S: VIA DINARICA
|
Planinski vijenci, planine, vrhovi
|
Pogled na Valjevske planine oduzima dah | Kanjon reke Sušice, Trešnjice i ? | Izazovi Avanturu
Datum objave: 23.8.2020. Proizvodnja: Izazovi Avanturu Opis: Pogled na Valjevske planine oduzima dah | Kanjon reke Sušice, Trešnjice i ? | Izazovi Avanturu Nova avantura je Radovana odvela u okolinu Valjeva, gde je rešio da poseti obližnje planine i vidikovce po kojima su one poznate. Prva na redu je bila planina Bobija, gde je Radovan obišao nekoliko vidikovca koji su dostupni ne samo planinarima, iskusnim kamperima ili drugim poznavacima prirode, već i reekreativcima. Dan je završen na samom vrhu planine, Tornička Bobija, a drugi dan je bio rezervisan za kanjone reka Sušice, Trešnjice i Dubrasnice. Finale dana je bila potraga za skrivenim vodopadom koji pravi reka Dubrašnica. |
IZVORI I LITERATURA
JEVREMOVIĆ, M. Živorad: Planine zapadne Srbije - s legendom. Beograd, 1953.
VUJIĆ, Milan: Antropogene turističke vrednosti Valjevskih planina. Članak. Srpsko geografsko društvo. Globus, broj 42. Beograd, 2017. str 93-106 (PDF)
|
Valjevske planine, planinarsko turistička karta
Mjerilo: 1 : 50 000 Dimenzije: 96 x 67 cm; Dimenzije preklopljene: 12 x 22 cm Opis: Na karti je prikazano područje Valjevskih planina s prirodnom i kulturnom baštinom i turističkim sadržajima. Na poleđini karte prikazane su fotografije s odgovarajućim tekstom na srpskom i engleskom jeziku. |