|
|
SREDIŠNJI DINARSKI POJAS > POVRŠI I BRDA CRNE GORE I PROKLETIJE > Kučke planine (Žijovo) > Vodič - 1. dio > Vodič - 2. dio
Po Zatrijepču
Pogled s Dajbabske gore na Suku Grudsku
PROČITAJ VIŠE
GAJEVIĆ, Jasna: Pobjeći negdje: Suka Gruda. Jasmina putovanja, 20.9.2020. POPOVIĆ, Predrag: Suka Gruda 1.214 mnm - Kučke planine. Vrhovi Crne Gore, 18.5.2016. |
|
Mistična Malesija (Lokalni Hodači)
Autor: Lokalni Hodači Datum objave: 24.2.2025. Opis. Mistična Malesija! Priroda iznad kanjona Cijevne nas je ponovo oduševila. Otisli smo se u mir, krš i draču, u društvu gavrana a dan uglavnom proveli u pećinama i jamama Suke Grude, gdje se čudu prirode nismo mogli načuditi Gdje smo parkirali kola: https://maps.app.goo.gl/gddqA1i8EADeQ... GPX fajl ture: http://1drv.ms/u/c/d65a52d0ba826f11/E... |
MOSTOVI - Zatrijebač, život koji diše
Datum objave: 1.11.2021. Autor: RTCG - Zvanični kanal NAŠA BAŠTINA: Džubljeta - KUD “Besa” Zatrijebač, mart 2024
Postavio: Aleni Videos Datum objave: 14.4.2024. Opis. U jutarnjem programu RTCG "Dobro jutro Crna Goro" od 9.03.2024. godine u emisiji "Naša Baština" pozvani su bili članovi KUD "Besa" iz Zatrijebča u pratnji koreografa i muzikologa Štjefana Ujkića kao i koreografkinje ovog društva Leonore Dedivanović. U centru pažnje ove emisije bila je hiljadugodišnja albanska nošnja džubljeta i njeno svrstavanje kao nematerijalno svjetsko nasleđe UNESCO-a, o kojem su govorili oba pomenuta gosta. Zatim su članovi ovog društva nastupali i pokazali svoje umijeće i talenat u izvođenju tradicionalnih plesnih albanskih igara. ******** Në programin e mëngjesit të RTCG “Dobro jutro Crna Goro“ të datës 9.03.2024 në rubrikën „Nasa Bastina“ (Trashëgimia jonë) të ftuar ishin valltarët e SHKA „Besa“ nga Trieshi të shoqëruar nga koreografi dhe muzikologu Shtjefën Ujkaj si dhe koreografja e kësaj shoqërie Leonora Dedivanaj. Në qendër të vëmendjes së këtij emisioni ishte veshja mijëvjeçare malsore xhubleta dhe pranimi i saj si pasuri dhe trashëgimi jomateriale botërore në UNESCO, gjë për të cilën folën të dy të ftuarit e lartëpermendur. Pastaj në vazhdim valltarët e kësaj shoqërie performuan dhe shfaqen talentin e vet në kërcim vallesh tradicionela malësore (Dedivanovic, Shtjefen, Stjefan, Štefan, Stefan, Ujkic, Ujkić, Dedivanoviq, Ujkiq) |
Tingujt e vendlindjes: SHKA "Besa" Triesh - film dokumentar folklorik, 2003
Autor: Aleni Videos Datum objave: 26.8.2023. Opis. Film dokumentar folklorik „Tingujt e vendlindjes“ i përgatitur në vitin 2003, me folklor burimor të realizuar në ambiente natyrore të mrekullueshme të Trieshit e Malësisë së Madhe, si në bjeshkët madhështore, fushat, luginat, shpatet si dhe në bjeshkët e Koritës dhe në brigjet e lumit Cem. Në këtë film dokumentar të realizuar me aq kujdes dhe përkushtim para 20 viteve, ndër të tjera shfaqen dhe rite të ndryshme ndër malësorë, pastaj melodi me fyell, çifteli, zymbare (zypare) si dhe instrumente tjera muzikore, tradita logjesh, lojëra popullore, e të tjera. Gjithashtu në këtë dokumentar paraqiten larmishmëri e paimagjinueshme e xhubletave mijëravjeçare malësore, duke fillua nga ato të vajznisë, nusnisë dhe të grave të moshueme. Kjo video u realizua me ndihmën e: Organizatori, koreografia, skenari dhe muzika: Shtjefën Ujkaj Asistentë koreografie: Kristina Nikprelaj dhe Nikolla Ujkaj Udhëheqëse e valleve: Kristina Nikprelaj Kamera: Foto-Video studio „Srgjo“ Montazhi dhe siglat kompjuterike: Albert Dedvukaj Për realizimin e kësaj videoje gjithashtu bashkëpunuan: Sokol dhe Gjyste Vulaj – Studio „Rozana“, Televizioni Teuta, Ulqin Nikollë Nikprelaj – Studio „Niki", etj ... Të përmendim se SHKA „Besa“ është themelua në vitin 1968, pra këtë vit shënon 55 vjetorin e themelimit. Për eksportimin dhe përgatitjen e kësaj videoje për ta ngarkuar në Youtube, falënderoj përzemërsisht për punën e pakursyer dhe palodhur të tij, të riun malësor nga Kopliku i Malësisë së Madhe - Artur Hoxhaj, pronarin e TV Kopliku PRIJEVOD (Google Translator): Folklorni dokumentarni film "Zvuci domovine" pripremljen 2003. godine, s izvornim folklorom ostvarenim u prekrasnim prirodnim okruženjima Zatrijebča i Prokletija, poput veličanstvenih planina, polja, dolina, obronaka, kao i planina Korita i obala rijeke Cijevne/Cem. U ovom dokumentarnom filmu, snimljenom s tolikom pažnjom i predanošću prije 20 godina, prikazani su razni rituali među gorštacima, kao i melodije uz flautu, çifteli, zymbare (zypare) i druge glazbene instrumente, logja tradicije, narodne igre i još mnogo toga. Ovaj dokumentarac također predstavlja nezamislivu raznolikost tisućljetnih planinskih nošnji, počevši od onih djevojaka, nevjesta i starijih žena. Ovaj video je napravljen uz pomoć: Organizator, koreografija, scenarij i glazba: Shtjefën Ujkaj Asistenti koreografije: Kristina Nikprelaj i Nikolla Ujkaj Plesna voditeljica: Kristina Nikprelaj Kamera: Foto-Video studio "Srgjo" Montaža i računalni logotipi: Albert Dedvukaj Na produkciji ovog videa također su surađivali: Sokol i Gjyste Vulaj - Studio "Rozana", Televizija Teuta, Ulqin Nikollë Nikprelaj - Studio "Niki", itd ... Spomenimo da je SHKA "Besa" osnovana 1968. godine, tako da se ove godine navršava 55 godina od osnivanja. Za izvoz i pripremu ovog videa za upload na Youtube, želio bih iskreno zahvaliti mladom planinaru iz Koplikua u Velikom gorju - Arturu Hoxhaju, vlasniku TV Kopliku, na njegovom neumornom i predanom radu. |
|
|
NAŠA BAŠTINA - KUD "Besa" Zatrijebač
Autor: RTCG - Zvanični kanal Datum objave: 21.4.2024. |
|
Delaj
|
Dejaj odn. Deljaj (alb. izgovor Deljaj), bio je poznat po proizvodnji meda i majstorima zidanja i klesanja kamena.
Vidikovac - U Delaju, nad kanjonom rijeke Cijevne, se nalazi vidikovac s koga se pruža odličan pogled (vjerojatno jedan od najljepših) na kanjon Cijevne, albanske planine, Skadarsko jezero i Rumiju. Pješačka staza Cijevna-Delaj - Jedna od popularnijih pješačkih staza u Kučkim planinama vodi od kanjona Cijevne do Delaja. Uspon započinje od napuštene granične karaule i škole, na obali Cijevne, na oko 100 metara nadmorske visine. Kako se Delaj nalazi na oko 900 m n.v. staza se uspinje oko 800 metara u brojnim serpentinama, i traje oko tri sata. Uspon je moguć tijekom cijele godine. Na kraju staze stiže se do golemog križa u Delaju visokog 10 metara, sagrađenog 2010. godine donacijama vjernika. |
Tradicionalno su Zatrijepčani živjeli od poljoprivrede i stočarstva. Poznati su zatrijebački krumpir (krtola) i sir.
|
Pogled na kanjon Cijevne iz Deljaja
Stjepovo
Stjepovo je centar Zatrijepča. Selo se nalazi na oko 850-900 m n.v.
U Stjepovu se nalazi vidikovac nad kanjonom rijeke Cijevne. Do vidikovca se dolazi stazom opasanom kamenim zidovima, 5 minuta hoda od zgrade na glavnoj cesti na kojoj piše Besa, i gdje se nalazi oveće parkiralište. Nedaleko se nalazi katolička crkva Mala Gospa, podignuta prije više od 250 godina. Nova katolička crkva Svete krunice u selu sagrađena je na temeljima stare uz pomoć mještana koji žive u SAD-u. Zanimljivo je kako je ovdje prvi put počelo prevođenje Biblije na albanski jezik.
U Stjepovu se nalazi vidikovac nad kanjonom rijeke Cijevne. Do vidikovca se dolazi stazom opasanom kamenim zidovima, 5 minuta hoda od zgrade na glavnoj cesti na kojoj piše Besa, i gdje se nalazi oveće parkiralište. Nedaleko se nalazi katolička crkva Mala Gospa, podignuta prije više od 250 godina. Nova katolička crkva Svete krunice u selu sagrađena je na temeljima stare uz pomoć mještana koji žive u SAD-u. Zanimljivo je kako je ovdje prvi put počelo prevođenje Biblije na albanski jezik.
Nikmaraš (Nimarashi)
KOORDINATE 42.439, 19.438; BROJ STANOVNIKA 13 (prema popisu 2003.); Wikipedija Nikmaraš
Nikmaraš (alb. Nikmarashi) je naselje na području Zatrijebča, nedaleko od granice s Albanijom. Selo nosi ime po zatrijepčanskom starješini Niku Marašu Kalčeviću (Nik Marashi). žnjegova su se djeca zvala Lul Nika, Cac Nika i Mark Nika.
Nikmaraš je jedno od 6 sela na području Zatrijepča (Trieshi), naseljenih albanskim stanovništvom, uz sela: Mužečka, Sćepova (Stjepovo, alb. Stjepohi), Banjkani (alb. Benkaj), Deljani (alb. Delaj, Deljaj) i Budza.
U prošlosti je Nikmaraš bio najveće od 10 zatrijebačkh sela, no danas je to Stepovo, koja je ujedno i plemenski centar. Sredinom 19. stoljeća u selu je zabilježeno 70 domaćinstava i selo su tada zvali Shkodra e Vogel - Mali Skadar, aludirajući na njegovu veličinu uspoređujući ga sa Skadrom.
Unutar seoskog područja nalazi se brdo Sjevik.
U selu se sreću ova prezimena; Arapaj, Cacaj, Gjeloshaj, Gjonaj, Gjurashaj i Margilaj. Većina njegovih stanovnika se nakon 2. svjetskog rata iselila u druge gradove Crne Gore, a najveći je broj završip u emigraciji u Sjedinjenim Američkim Državama.
Kretanje broja stanovnika u prošlosti: 1948. godine 80 stanovnika; 1953. 77; 1961. 73; 1971. 90; 1981. 55; 1991. 26; 2003. godine 13 stanovnika.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Albancima (prema popisu iz 2003. godine).
Nikmaraš (alb. Nikmarashi) je naselje na području Zatrijebča, nedaleko od granice s Albanijom. Selo nosi ime po zatrijepčanskom starješini Niku Marašu Kalčeviću (Nik Marashi). žnjegova su se djeca zvala Lul Nika, Cac Nika i Mark Nika.
Nikmaraš je jedno od 6 sela na području Zatrijepča (Trieshi), naseljenih albanskim stanovništvom, uz sela: Mužečka, Sćepova (Stjepovo, alb. Stjepohi), Banjkani (alb. Benkaj), Deljani (alb. Delaj, Deljaj) i Budza.
U prošlosti je Nikmaraš bio najveće od 10 zatrijebačkh sela, no danas je to Stepovo, koja je ujedno i plemenski centar. Sredinom 19. stoljeća u selu je zabilježeno 70 domaćinstava i selo su tada zvali Shkodra e Vogel - Mali Skadar, aludirajući na njegovu veličinu uspoređujući ga sa Skadrom.
Unutar seoskog područja nalazi se brdo Sjevik.
U selu se sreću ova prezimena; Arapaj, Cacaj, Gjeloshaj, Gjonaj, Gjurashaj i Margilaj. Većina njegovih stanovnika se nakon 2. svjetskog rata iselila u druge gradove Crne Gore, a najveći je broj završip u emigraciji u Sjedinjenim Američkim Državama.
Kretanje broja stanovnika u prošlosti: 1948. godine 80 stanovnika; 1953. 77; 1961. 73; 1971. 90; 1981. 55; 1991. 26; 2003. godine 13 stanovnika.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Albancima (prema popisu iz 2003. godine).
Poprat
Rudine / Rudinë, Rudina (alb.)
|
Đedovina: Kora hljeba najslađa u đedovini (Epizoda 8)
Autor: Đedovina Datum objave: 15.5.2024. Opis. Ekipa emisije Đedovina: Autor: Bojan Vučinić Producent: Danilo Perišić Snimatelji: Danilo Perišić Montaža/kolor korekcija: Rade Bulatović |
|
U kanjonu rijeke Cijevne
Dio kanjona rijeke Cijevne, pod selom Prifti. Odavdje Cijevna teče kanjonom još oko tri kilometara sve do sela Dinoše gdje izlazi na Zetsku ravnicu. |
Kanjonom Cijevne u Crnoj Gori
|
Cijevna izvire na albanskom teritoriju, dužina njezina toka u Crnoj Gori iznosi 32 km. Nakon izlaska iz kanjona teče Ćemovskim poljem, i u tome dijelu toka Cijevna ima povremeni tok.
Dio kanjona Cijevne u Crnoj Gori naziva se i Zatrjebačka Cijevna prema kraju kroz koji prolazi. |
Zavoj rijeke Cijevne podno sela Lofka omiljeno je izletište i kupalište zbog prirodnog proširenja i šljunčanih obala
|
Dinoša (alb. Dinosha, Dinoshë)
|
KOORDINATE: 42.417778, 19.336667; BROJ STANOVNIKA: 520 (2003.godine); WIKIPEDIJA - Dinoša
Dinoša je naselje u općini Podgorica (Gradska opština Tuzi). Ovo naselje pripada povijesnom području Malesije, a nastalo je na izlasku planinskog (kanjonskog) dijela toka rijeke Cijevne, prema Zetskoj ravnici. Područje (atar) naselja je gotovo podjednako i brdski i ravničarski, a obuhvaća površinu od 420 hektara, tj. 4,2 km². POVIJESNI RAZVOJ NASELJA Stari vijek; Dinoša je kao naselje postojala još u antičkom razdoblju, o čemu svjedoči citadela na platou omanjeg brda Ćuteza. Na prostoru ovog objekta su sačuvani bedemi rađeni od krupnijih kvadara, u helenističkom opusu (specifični način urešavanja zidnih ploha). U rimskom razdobju, Dinoša je bila vezana za antički grad Duklju, pored ostalog i dobro očuvanim ostacima vodovoda, kojime se ona opskrbljivala vodom (izvorište i kolektor vodovoda utvrđeni su u ovom mjestu, na obali rijeke Cijevne). Srednji vijek; U srednjem vijeku Dinoša je znatno razvijeno naselje, o čemu svjedoči povelja kralja Milutina iz 1314. godine. Povezivala je dobar dio Malesije s trgovištima Podgorica, Spuž i Onogošt (Nikšić). U sklopu sadašnjeg groblja u naselju, nalaze se temelji (ostaci crkve) Sv. Arhangela Mihaila. Naselje je posjedovalo svoje planine na prostorima Žijova: na Koštici, Rikavcu i Širokaru. S vremenom su formirane komunice (u brdskom i ravničarskom dijelu) a korišćene su ujesen i proljeće. Ljeti, uz uobičajenu naknadu, stoku su davali na izdržavanje stočarima iz predjela današnjih Kuča i Zatrijepča. Osmanska vlast; Za vrijeme osmanske vlasti, Dinoša je jedno od središta islamizacije doseljavanog stanovništva, s jednom od najstarijih džamija u okolici Podgorice. Iz nje su se islamizirani Malisori selili prema Nikšiću, Spužu i Podgorici. Na brdu Planici se nalaze ostaci tvrđave iz turskog razdoblja. Stanovništvo Dinoše je i danas pretežito islamsko (npr. i prema podacima još iz 1941. godine, u naselju je živjelo 69 rimokatolika i 308 muslimana). |
Pogled na Dinošu od južne obale rijeke Cijevne
Kretanje broja stanovnika Dinoše u prošlosti: 1948. godina 272 stanovnika; 1953. 377; 1961. 457; 1971. 575; 1981. 669; 1991. 785; 2003. godina 520 stanovnika. Stanovništvo prema etničkom sastavu (prema popisu iz 2003.): Albanci 497 (95.57%); Crnogorci 7 (1.34%); Bošnjaci 7 (1.34%); Muslimani 2 (0.38%); Srbi 1 (0.19%)
|
|
Istočno od Rikavca
Grebenom Vile, Štrungeza i Prijuna prolazi državna granica između Crne Gore i Albanije. Svi vrhovi i grebeni Kučkih planina (Žijova) istočno od Vile i Štrungeza nalaze se na albanskom državnom teritoriju i na području općine Kelmend (alb. Komuna Kelmend), u distriktu Velika Malesija (alb. Rrethi i Malësisë së Madhe - jedan od 36 albanskih distrikata), čije je sjedište u gradu Kopliku. Ovaj je distrikt dio Skadarskog okruga (alb. Qarku i Shkodrës - jedan od 12 okruga u Albaniji). U Keljmendu ima osam većih sela i više manjih. To su: Vermosh (Vermoš, Vrmoš), Brojë, Budaç, Gropat e Selcës, Javor, Kozhnjë, odn Kozhnja, Kozhnjë e Sipërme, Lëpushë (Ljepuša), Mreg,Nikç (Nikč), Selce, Tamarë (Tamara), Vukël (Vukelj). Naravno, vrijedi napomenuti kako je naziv Kučke planine za ovaj njihov dio samo uvjetan naziv jer ga ne nastanjuju pripadnici plemena Kuči (alb. Kuçi), nego su to albanski Klimenti (Kelmendi). U ovom slučaju čak bi bio prikladniji naziv masiv Žijova. Iako rijeke Cijevna i Ljepuša tvore snažnu granicu prema jugu, jugoistoku i istoku, tj. prema središnjem i zapadnom prokletijskom prostoru, mnogi ovaj dio Žijova također nazivaju Prokletijama i na takav slučaj ćete često nailaziti u literaturi. Do nejasnoća dolazi jer je i masiv Žijova sam po sebi prijelazni prostor između područja crnogorskih Brda i Prokletija u Albaniji i Crnoj Gori. A dio autora čak i cijelo Žijovo (Kučke planine) uvrštvava u prokletijskiu grupu planina. |
|
Vrhovi Vila (alb. Maja e Vilës, desno) i Maja e Prestomanit (lijevo)
Pogled s jugoistočnih padina Magliča (kučkog)
Pogled s jugoistočnih padina Magliča (kučkog)
BJESHKA E METOHISE
Maja e Prestomanit
Maja e Prestomanit
Pogled od Širokara prema albanskom dijelu masiva Žijeva. Lijevo od Maje Prestomanit (najveći vrh u sredini fotografije) nastavlja se Maja Metohisë. Svi navedeni vrhovi pripadaju planini bjeshka e Metohise Ostali nazivi za maju Prestomanit su: Maj' e Prestomanit, Maja e Brinja e Vicit, Maja e Brinja e Viçit, Maja e Prestomanit, Maj’ e Prestomanit, Prestomanit. |
Vrhovi Vila (alb. Maja e Vilës, desno) i Maja e Prestomanit (lijevo)
Pogled s jugoistočnih padina Magliča (kučkog) |
Maja e Metohise
Pogled na dolinu potoka përroi i Skrobotushës
Pogled s vrha Vila. U pozadini su planine i vrhovi (s lijeva na desno): Maglič (Kučki), Komovi, planinska grupa Planinica - Mojan - Marlules. Potok ima više varijanti imena: Përroi i Skrapatushës, Përroi i Skrabotushës, Përroi i Skrobotushës, Perroi i Skrabotushes, Perroi i Skrapatushes, Perroi i Skrobotushes, Përroi i Skrabotushës, Përroi i Skrapatushës, Përroi i Skrobotushës. Na kraju doline (na fotografiji) je široka dolina rijeke Vrmoše. Planina bjeshka e Metohise je skroz desno (padine bez visoke vegetacije) |
Varijante imena koje se koriste: Maja e Metohis, Metohija e Sirme, Mali i Metohijës, Maja Metohisë, Mal i Metohijës, Mal Metohis, Maja e Metohis, Maja Metohise, Maja Metohisë, Maja e Metohis, Mal Metohis, Mal i Metohijes, Mal i Metohijës, Mali i Metohijes, Mali i Metohijës, Metohija e Sirme.
|
BJESHKA E JESHNICËS
|
Bjeshka e Jeshnicёs (Ješnička planina) je veliko pašnjačko područje koje se nalazi u žijevskim planinama, sjeveroistočno od Seljca. Jedno je od najvećih područja za ispašu u sjeverozapadnom dijelu Albanije.
Stanet e Jeshnicës (katun Ješnice)
Pastirski stanovi ovoga katuna nalaze se između grebena Bjeshka e Metohise (vrh Maja e Prestomanit, 1955 m) na sjeverozapadu i maja Kertolit na jugu (1840 m), oko 2 i pol kilometara udaljeni od granice Crne Gore. Godine 2012. objavljen je roman s naslovom Selianët në Stanet e Jeshnicës; autor je Nikoll Vilajet; izdavač:Grand Print [i.e. Grand Prind], Tiranë, 2012.
Područje Ješnice
Izvor: Turizmi në kuadrin e zhvillimit rajonal në Alpet Perëdimore, autor: Nevila Dibra |
Ješnice (autor fotografje naveo kao Lješnica)
Autor fotografije: Attila Kovacs (Gekko), Panoramio |
Mreg
|
Albania's Most REMOTE Village? 🇦🇱 | Self Sufficient Mountain Lifestyle
Datum objave: 17.5.2020. Autor: From Rust to Roadtrip Opis. Join us as we embark on a journey to reach one of Albania's most remote villages, nestled within the mysterious Accursed Mountains. 01m03s - Selcë (Starting point and hike) 06m54s - Mregu (Meeting local inhabitant, Age) 17m06s - Komani Lake (Storms & recapping mountain village) In this episode we explore the mountainous wilds of Northern Albania. Setting off at sunrise, we struggle with the hostile terrain over four hours of intense hiking, accompanied by our guide, before reaching the small village of Mregu. Cut off from the rest of the country, this village is home to only a handful of residents, lying around 3 hours from the nearest city with no road access. Here we meet one of the village's last remaining residents, who welcomes us into her home and shows us her way of life. We learn about the challenges of remote mountain living, how to live entirely self-sufficiently, and about the depopulation of this incredible area as Albania speeds into the 21st century. We conclude this episode with a stay by the incredible Komani Lake, an intense lightning storm and some crazy driving through the city of Shkodër as we make plans for our final days in Albania. |
BJESHKA E GREBENIT
|
Jednom davno je ova planina bila vlasništvo Mustaf-paše Bušatlije, a kasnije ju je koristio Hysen Hoti koji ju je poslije prodao Keljmendima.
Planinu Greben čini veći zapadni dio, koji se diže nad sjeverozapadnim rubom doline Ljepuše i zapadnom stranom doline rječice Ljepuše. Prevladavajući smjer toga dijela Grebena je jugozapad - sjeveroistok. Tako se od najvišeg vrha Maja e Grebenit (1840 m; na starim jugoslavenskim topografskim kartama 1842 m), u smjeru sjeverostoka nižu vrhovi: Maja e Pjeshkës / Maja e Pljeshkes (1820 m; jedan albanski izvor spominje vrh Maja e Cot(es) iste visine 1820 m - moguće je kako se radi o istom vrhu?), Maja e Taljanit (1585 m). Od glavnog se grebena jedan ogranak (Kota 1750 - Kota 1600 - Maja e Purthicit, 1542 m prema drugom izvoru (1536 m) spušta prema prijevoju Qafa Bordolecit i dolini Ljepuše. Prema sjeverozapadu, glavni se greben planine Greben nastavlja prema drugom dijelu planine greben - oko vrha Maja e Haramis (1810 m), od kojega se odvaja nekoliko nižih sekundarnih grebena, koji padaju prema dolinama Veruše (na sjever: Maja Drenes i dr.) i Cijevne (na jug). Na planini su veliki pašnjaški prostori. Općenito je čak 1200 hektara pogodno za uzgoj stoke, od čega trenutno na prostoru Grebena ima oko 165 ha, pašnjaka, a na Ješnici 152 ha. Ostatak su šume. Prirodna vrijednost ove planine je mnoštvo izvora vode, kao što su: Gropa Hithit, Luresha, Shpina e Bjeshka i dr. U ovoj planini ljetuju iz mahale (susjedstvo, zaselak; alb. mahalla) Rade Tinaja (Tinaj), mahala Nikciraj (Mrnacaj), dio mahale Rexhaja i Met Hasanaja (dva brata, jedna mahala), mahale Vuk Tilaja (dva brata iz različitih mahala Vukaj i Tilaj), dio mahale Vushmaq, mahale NikGjokaj (inače zvano i Shqutaj) i mahale Lelcaj. 
|
Maja e Grebenit (Maja Grebenit)
Maje Grebenit
U nastavku Maje Grebenit je travnata glavica okružena šumom Maja e Haramis (Maj' e Haramis). Na horizontu Prijuni, Štrungeze, Vila, Surdup-Štitan i desno Maglič. Autor fotografije: szymek.ka, Panoramio. 
Kolibe na Grebenu (Maja e Grebenit)
Autor fotografije: szymek.ka; Panoramio 
|
Varijante naziva vrha koje se koriste: Maja e Grebenit: Maj’ e Grebenit, Greben, Maja e Grebenit, Greben, Maj' e Grebenit, Maja e Grebenit, Maj’ e Grebenit.
Pogled s vrha Maja e Grebenit prema vrhu Maja e Haramis
Autor fotografije: Attila Kovacs (Gekko), Panoramio |
Pogled s Trojana na zapad, prema dolini Cijevne
Kanjon rijeke Cijevne započinje zapadno od prijevoja Bordolecit koji se vidi dolje lijevo. Lijevom stranom kanjona donminira maja Golishit, a desnom planine Bjeshke e Grebenit - u prvom planu desno, pokriven šumom, dalje iza njega Bjeshka e Metohise i dalje vrhovi crnogorskog dijela Žijova.
Kanjon rijeke Cijevne započinje zapadno od prijevoja Bordolecit koji se vidi dolje lijevo. Lijevom stranom kanjona donminira maja Golishit, a desnom planine Bjeshke e Grebenit - u prvom planu desno, pokriven šumom, dalje iza njega Bjeshka e Metohise i dalje vrhovi crnogorskog dijela Žijova.
Maja e Pjeshkës
Varijante imena koje se koriste: Maja e Pjeshkës, Mali i Pjeshkës, Maja e Pješkes, Maj' e Pjeshkes, Maja Pjeshkës, Maj' e Pjeshkes, Maja Pjeshkes, Maja Pjeshkës, Maja e Pjeskes, Maja e Pješkes, Mali i Pjeshkes, Mali i Pjeshkës.
Maja e Haramis (Maja Haramis)
Maja e Haramis
Autor fotografije: szymek.ka, Panoramio
Autor fotografije: szymek.ka, Panoramio
Nerf
Vrh Nerf se nalazi u vijencu Kučkih planina, ali se lakše penje iz Albanije. Upon započinjec iz Seljca, ispod stare crkve, pa se preko sela Mregu uspinje ka stjenovitom vrhu Nerf, s kojega se pruža atraktivan pogled. Istim putem se može vratiti do Mregua, pa kroz šumu do vodopada iznad Selca. Staza je zahtjevna i teška (oko 1350 metara uspona i 11-ak kilometara hoda po zahtjevnom terenu). Uspon je za iskusne i fizički spremne planinare.
IZVOR Psk Međed (2025.)
IZVOR Psk Međed (2025.)
|
PROKLETIJE (severna Albanija) Selce - vrh Nerf - vodopad Selce
Autor: Slobo Stefanovic Datum objave: 23.12.2023. Opis. Planinarsko društvo "OMORIKA" iz Užica je prilikom osmodnevnog boravka na Prokletijama u severnom delu Albanije, dana 29. juna 2023. godine izvršilo uspon na vrh Nerf iz mesta Selce. U povratku sa vrha je posećen Veliki vodopad (vodopad Selce). |
Koshtica, Braka e Kujt (1788 m)
Granični kamen na vrhu Braka e Kujt (1788 m)
|
Imena ovoga vrha su Koshtica, maja Kashticit, maja e Koshticit, maja e Koshticës, Brak Kujt, odn. Braka e Kujt, kako se naziva od crnogorske strane jer je tako bio upisan na starim jugoslavenskim topografskim kartama. Vrh s nadmorskom visinom od 1788 m je slabo posjećen, iako se s njega pruža odličan pogled na albanske Prokletije i vrhove masiva Žijova. Iako duži, pristup vrhu je puno blaži iz smjera Korita (Crna Gora) - preko katuna Benkajskog oko 3h, dok je onaj iz smjera Selca u Albaniji znatno strmiji. Vrh je prekriven travom i nema visoke vegetacije. Na nižim visinama su šume munike i bukve.
|
