|
|
SREDIŠNJI POJAS > POVRŠI I BRDA CRNE GORE I PROKLETIJE > PROKLETIJE / BJESHKËT E NEMUNA > Grupa Bjeljič (Bjeliq, Bjelič)
Države: Albanija, Crna Gora
Najviši vrh: Maja e Kollatës / Podi e Kollatës / Ravna Kolata, 2556 m
Koordinate najvišeg vrha: 42.4826, 19.9083
Države: Albanija, Crna Gora
Najviši vrh: Maja e Kollatës / Podi e Kollatës / Ravna Kolata, 2556 m
Koordinate najvišeg vrha: 42.4826, 19.9083
O planini
|
|
UvodMasiv Bjeljiča nalazi se između doline Ropojan na zapadu, toka rijeke Prroni i Çeremit na istoku, doline rijeke Valbone na jugu i masiva Popluks na jugozapadu. Od masiva Bora odjeljen je na sjeveru udolinom Bjeljičkog potoka i prijevojem Ćaf Bora. Najviši vrhovi masiva su među vrhovima Kolata (Podi e Kolates, 2556 m; Zla Kolata / Kollata e Keqë, 2534 m; Dobra Kolata / Kollata e Mirë, 2528 m ) te Maja e Rosit / Rosni vrh, 2525 m.
Naselja se nalaze samo u podnožju masiva, i ona su rijetka, a to su Vusanje / Vuthaj (u Crnoj Gori) i Çerem i Valbona (sa zaselcima) u Albaniji. Speleolozi pretpostavljaju kako je krško vrelo Oko Skakavice (1000 m n.v.) u dolini Ropojan glavna krška drenaža središnjeg i zapadnog dijela masiva Bjeljiča. Voda koja ponire u kršu ostalih dijelova masiva odlazi prema izvorima u dolini Valbone i dolini potoka Çerem. ENGLISH SUMMARY: Bjeljič (Bjeliq) mountain groupThe Bjeljič massif is located between the Ropojan valley in the west, the Prroni i Çeremit river in the east, the Valbona valley in the south and the Popluks massif in the southwest. It is separated from the Bor massif in the north by the valley of the Bjeljički stream and the Ćaf Bor pass. The highest peaks of the massif are among the peaks of Kolata (Podi e Kolates, 2556 m; Zla Kolata / Kollata e Keqë, 2534 m; Dobra Kolata / Kollata e Mirë, 2528 m) and the peak Maja e Rosit / Rosni vrh, 2525 m. The settlements are located only at the foot of the massif, and they are rare, namely Vusanje / Vuthaj (in Montenegro) and Çerem and Valbona (with hamlets) in Albania. Speleologists assume that the karst spring Oko Skakavica (1000 m above sea level) in the Ropojan valley is the main karst drainage of the central and western part of the Bjeljič massif. The water that sinks into the karst in the other parts of the massif goes to the springs in the Valbona valley and the valley of the stream Çerem. 
Pogle iz zraka na Kolate
Izvor: Albinfo; Wikipedija Ime (Etimologija)-
Stijene Bjeljiča nad dolinom Ropojana
|
ŠTO VRIJEDI VIDJETI I POSJETITI:
 Klikom na logotip Booking.com direktno pronađi smještaj u okolici planinske grupe Bjeljič (Bjeliq)
Search directly for accommodation in the vicinity of this mountain group 
Oglašavajte ovdje:
|
|
Bjeljič u oblacima
Pogled s Ravne Kolate (Podi e Kollatës), najvišeg vrha Bjeljiča, u smjeru Maje Rosit - vrh prekriven oblacima. |
GEOGRAFIJA / ZEMLJOPIS
Vrhovi
Vrhovi na istočnom djelu masiva Bjeljiča
Podloga: Google Eart< 2021. |
Maja Kollats / Kollatës / Kolate:
Maja Lugu i Ujit, 2428 m Maja Mijushës Maja Hollit Kuq |
Vrhovi na središnjem djelu masiva Bjeljiča
Podloga: Google Eart< 2021. |
Maja Shpina e Bukur 2464 m
Maja Shpina e Poshter, 2442 m Maja Preslopit 2390 m Maja Çezles / Maja Qaf Cezles / Maja e Çeslës, 2446 m Maja e Thathë / Zat, 2406 m |
Vrhovi na zapadnom djelu masiva Bjeljiča
Podloga: Google Eart< 2021. |
Maja Rosit / Maja e Rosit / Rosni vrh, 2525 m
Brian i Bunsit, 2033 m Maja e Alis / Maja e Ali Brahimit Ulaj / Maja E Lis / Maja Rexhepit (?), 2169 m Bregu Romon / Bregu Roman Maja e Vajzes, 1816 m Maja Botkuqes Maja Madhe (Bjeljič) Maja Kuj (Kulj) Breshnik, 1995 m *Maja Djesles / Maja e Desles, 2403 (vrh spominje Miodrag Božinović, Naše planine 1968, broj 11., no nema ga na kartama, niti u elektronskim izvorima) |
Pogled na vrh Maja e Thathë iz planinske uvale Lugu i Preslopit
|
PRIRODA
|
Cijelo područje Bjeljiča nalazi se unutar dva nacionalna parka: Nacionalni park "Prokletije" u Crnoj Gori i Parku Kombëtar "Lugina e Valbonës" u Albaniji.
Ostali zaštićeni spomenici prirode (Monumentet natyrore) na padinama masiva Bjeljič, u albanskoj općini Tropoje su:
|
|
STANOVNIŠTVO I NASELJA
|
qethja e deleve ne Bjeliq (Strižnja ovaca na Bjeljiču)
Datum objave: 23.11.2019. Autor: Nermin Gjonbalaj |
Po planini i po kraju ...
1 PO DOLINI ROPOJAN
Ropojan
|
Prema naselju koje se nalazi na njezinom početku, albansko stanovništo znade ovu dolinu nazivati i Lugina e Vuthajve (Lugina e Vuthaj; u prijevodu "Vusanska dolina").
|
Vusanje / Vuthaj
|
Vusanje (alb., Vuthaj; ćir. Вусање) je selo u Crnoj Gori, južno od gradića (odn. kako se to kaže u ovome dijelu svijeta: varošice )Gusinja, smješteno na posljednoj sjevernoj terasi Ropojanske doline, na oko 1022 m n.v. Vusanje je izraslo iz Gornjeg Vusanja i Donjeg Vusanja. Nekada se nazivalo i Vusenje, odn. Vušanje. Naselje se razvilo na mjestu pogodnog pristupa u unutrašnjost sjevernoalbanskih planina, na raskrižju putova: "Pećkog puta" (Ropojanom, preko Qafa e Pejës prema Skadru), i drugoga, prema istoku preko prijevoja Qafa Borit u Çerem i dalje dolinom Valbone prema Drinu. (Gušić, 1964.). Vusanje ima 4 zaseoka Mikalj, Gjombaj i Čosaj na istočnoj, a Geran (Gerani) na zapadnoj strani doline (Gušić, 1964.).
U cijelom Vusanju nalaze se tri džamije od kojih su dvije s drvenom munarom (Izv: Madžida Bećirbegović, Džamije sa drvenom munarom u Bosni i Hercegovini, str. 192. Biblioteka Kulturno nasljeđe, Veselin Masleša, Sarajevo, 1990.). Džamije Vusanja su: - Džamija u Vusanju, Ćosovića - Džamija u Donjem Vusanju (Đonbalića) sagrađena 1910.godine, - Džamija u Gornjem Vusanju, sagrađena 1710.godine. Postojala je još jedna džamija u Ćosovićima, sagrađena 1867.godine, no, ona se srušila zbog nebrige mještana. STANOVNIŠTVO Većina stanovnika ovoga sela vuče porijeklo iz plemena Kelmendija (Klimenti), jednog od sedam plemena Malesije, i to iz sela Vukël, na albanskoj strani obližnje granice. Oni su vrlo dugo zadržali "staru vjeru", katoličku, a prešli su na islam tek nakon povlačenja Klimenata iz Plavsko-gusinjske doline. Ovdje žive obitelji Đombaljaj (alb. Gjonbalaj/Gjombalaj), Uljaj (alb. Ulaj), Ahmetaj i Vučetaj (alb. Vuçetaj). Prema pisanju izvora Vojska (svezak 8, Izd. 405-414; Vojnoizdavački i novinski centar, Beograd, 1999.), slavenizirana imena ovih plemena bila su Uljević, Ahmetović i Vučetović. Početkom 19. stoljeća imalo je Vusanje 70 kuća s oko 500 žitelja i bilo je snažno uporište Klimenta nasuprot turskoj kasabi u Plavu i kasnije u krčevinama ponovno podignutom obližnjem Gusinju. Kretanje broja stanovnika u prošlosti: 1948. g. 781 stanovnik; 1953.: 859; 1961.: 935; 1971.: 1.103; 1981.: 1.399; 1991.: 1.103; 2003.: 866 osoba. CESTOVNA POVEZANOST Vusanje je od Gusinja udaljeno 7,5 km asfaliranom cestom širine 3,5 m. Iz Vusanja vodi makadamsko-zemljana planinska cesta ka planini Bor (preko Zarunice) u duljini od 5 km, a prema Ropojanu makadamski put u duljini od 4,5 kilometara. 
Džamija s drvenom munarom u Gornjem Vusanju
Godina izgradnje džamije je 1710. 
Tradicijska arhitektura u Vusanju
|
Planine Vusanjaca od davnine su divlji Bjelič i pitomi Bor, a imali su ranije i svoj dio u Smiljevici dok su onamo izdizali Klimente.
Vusanje je bilo po svome smještaju poput ulaznih vrata u svijet albanskih Prokletija: "Upravo je ovdje započinjalo gospodstvo slobodnih gorštačkih plemena ili, kako ih kotorski plemić Marin Bolica u svojem opisu skadarskoga sandžakata naziva: »li montanari ribelli« »gente bellicosissima« (Gušić, 1964.)
Isuf Kamer Çelaj
U sklopu više manifestacija posvećenih 100-godišnjici stradanja Bošnjaka i Albanaca Plavsko-gusinjskog kraja 1913. godine kada je ovaj kraj ušao u sastav Kraljevine Crne Gore, postavljen je 2013. godine u središtu Gornjeg Vusanja spomenik Isufu Çelaju, jednom od vođa vulnetara koji je poginuo u borbi kod sela Kruševo (između Murina i Andrijevice), gdje se nalazila linija obrane Plavsko-gusinjske kotline. Bista je djelo kipara iz albanske Tirane (Sadik Spahia). Vulnetari (alb. Vulnetari; dragovoljci) su bili dragovoljačka milicija sastavljena od Albanaca s Kosova i susjednih teritorija, koju je osnovala talijanska okupacijska vojska nakon invazije na Kraljevinu Jugoslaviju 1941. godine. Oni su služili kao pomoćne snage za kontrolu civila i zaštitu sela. Dio milicije je služio kao pogranična straža i pod Talijanima i pod Nijemcima. Vulnetari su se borili samo na mjestima odakle su potjecali, i to protiv partizana i četnika, protiv koji su se pokazali „kao vešti i odlučni borci“ (citat prema knjizi: Jozo Tomaevich; War and Revolution in Yugoslavia, 1941-1945: Occupation and Collaboration. Stanford: Stanford University Press, 2002.). Nezavisno od okupatora, vulnetari su često napadali, pljačkali i palili srpska sela na području Kosova i obližnjim područjima Crne Gore i Albanije i pritom ubili mnogo ljudi. Pri kraju Drugog svjetskog rata, ova milicija je štitila povlačenje njemačke vojske. Kada su se Nijemci povukli s Kosova, vulnetari su se sakrili u svojim selima. IZVOR WIKIPEDIJA Osnivač obitelji Gjonbalaj je Gjon Balaj, Albanac katoličke vjere koji je živio u selu Vukël na današnjem području Albanije. U drugoj polovici 17. stoljeća Gjon, njegov brat Nrrel, kao i njihova djeca, odselili su se na područje današnjeg Vusanja, gdje su preuzeli islamsku vjeru. Gjon Balaj imao je četiri sina: Bala, Asllan, Tuça i Hasan, od kojih potječu današnji pripadnici obitelji Gjonbalaj. Asllan i Hasan bili su islamske vjere, a od njih su se razvili klanovi Asllanaj i Hasanaj. Potomci Bale i Tuçe zadržali su katoličku vjeru. Gjonov brat Nrell Balaj imao je pet sinova: Nika, Ded (Dedush), Stanisha, Bruç i Vuk.
U Vusanju je 1966. godine rođen Sadri Gjonbalaj, bivši američki nogometni reprezentativac i profesionalni igrač. Dok je još bio dijete, njegova se obitelj odselila u SAD (Brooklyn, New York). Posljednje desetljeće, svake godine 1.8. u mjesnoj zajednici Vusanje,organizira se smotra izvornog folklora s bogatim programom koji obuhvaća utrke konjima, bacanje kamena s ramena i povlaĉenja konopa. Na ovaj dan se okupi znaĉajan broj posjetitelja iz okruženja, susjedne Albanije i dijaspore.
|
Vodopad i kanjon Grlje
|
Na području sela Vusanje, ispod nekadašnjeg objekta pogranične policije, nalazi se atraktivni vodopad Grlje na rijeci Skakavici (Skavkač) koja nastaje od vode vrela Oka Skakavice. Od toga vrela Skakavica teče 2,5 km, zatim kod sela Vusanja dolazi do visoke vapnenačke grede koja pregrađuje dolinu. Rijeka je otvorila svoj put kroz ovu pregradu izdubivši 40 - 50 m duboku i 2-5 m široku dolinu. Na ulazu u izdubljeni dio doline, prelijevajući se preko kamene barijere Suke, gradi 30 m visok vodopad - Grlju, čiji se šum čuje daleko naokolo. Za sušnih ljeta vodopad može biti gotovo bez vode.
Nizvodno od vodopada Grlje Skakavica u suženom dijelu doline, nosi naziv Grlja. Kažu kako su na jednom dijelu strane kanjona tako blizu jedna drugoj da se može preskočiti s jedne na drugu stranu. Poslije 200-300 m toka Grlja se pojavljuje na svijetlost dana i nakon spajanja s vodom iz Alipašinih izvora, dobija nazov Vruja i teče prema Gusinju. 
Vodopad Grlja, preljev vode rijeke Skakavice
Vodopad Grlja, preljev vode rijeke Skakavice i gornji dio vodopada
|
Početak kanjona Grlje kod Vusanja
Izlaz Grlje iz kanjona
|
Makadamski put ...
.. vodi (lijevo) južno od Vusanja dolinom Ropojan prema Zastanu, odnosno od Malog Ropojana pješačkom stazom za Thethi, preko Pećkog prijevoja. Prateći tok rijeke Skakavice, desni odvojak vodi u zaselak Leskovë. 
|
|
|
Južno od Vusanja, ladenjačkom dolinom Ropojana, između strmih obronaka Vezirove Brade (sa zapadne strane) i Bjeljiča (s istočne) vodi makadamski put koji prati trasu nekadašnjeg karavansko-stočarskog "Pećkog puta", koji je vodio od Skadra preko Peći i dalje za Istanbul. Ovdje, na području sjeverne granice velike vapnenačke sjevernoalbanske ploče, sa zapadne strane puta nalazi se jako krško vrelo Oko Skakavice (Savino oko, Syni Skakavçit, Sini i Skavkačit, Süni Skafkači) iz kojega izbija, snažna rječica Grlja, koja kasnije pod imenom Vruja teče put Gusinja.
Nastavljajući dolinom Ropijani prema jugu prolazimo pored posljednjih rijetkih kuća Gornjeg Vusanja i na južnom rubu Malog Ropojana, gdje makadamska cesta skreće ulijevo (prema istoku) i započinje uspon u serpetinama Zastanskom dolinom prema platou Zastana, nailazimo na morensku pregradu Kodra ë Liqenit. Na suprotnoj, južnoj strani ove barijere, nalazi se široka uvala s koritom periodičnog Ropojanskog jezera. 
|
Oko Skakavice
Vrelo Oko Skakavice izbija na 1000 m nadmorske visine, ima kružni oblik i izgled lijevkaste i duboke vrtače, u kojoj voda vrije. Sa sjeverne strane nad vrelom se dižu 3-5 m visoke vapnenačke stijene. Oko je jedno od najjačih vrela u podnožju Prokletija. Dugačko je 30 m, a široko 25 m. Prema središnjem dijelu dubina se povećava i dosiže 8 m. Zbog kristalno bistre vode dno vrela se vidi do najveće dubine. Za vrijeme topljih ljeta, naročito u kolovozu/augustu, vrelo se sasvim smanji. Voda se povlači i miruje, a površinskog prelijevanja, kako u zimskim mjesecima, nema. Voda Oka Skakavice je vrlo hladna, zbog otopljenog snijega s visokih dijelova Prokletija kojim se napaja, tako da na površini iznosi oko 5°C, a u dubljim dijelovima 4,3°C. Opora je za piće tako da se prije upotrebe mora malo ostaviti da se ugrije. Vrelo je navodno dobilo ime "oko" zbog svoga izgleda velikog oka okruženog šumom, koja djeluje poput trepavica. Iako, vrijedi napomenuti kako na dinarskom području ima više primjera da se okom nazivaju slična krška vrela zbog izgleda samih vrela - omanjih vodenih formi u obliku jezera u kojima voda izvire iz dubine zemlje, iz grotla koje vodi daje tamniju boju (npr. Vrelo Oko u s. Rasovac kod Trebinja, Vrelo Oko u s. Zasad kod Trebinja, i dr.). U publicistici dio autora spominje ovo vrelo pod imenom Savino oko. |
2 OD ROPOJANA PREMA DOLINI VALBONE
ROPOJANSKI ZASTAN - MAJA ROSIT - KORITA - KUKAJ - VALBONA
Zastan (Ropojanski Zastan, Vusanjski Zastan)
|
Zastan je plato na oko 1340 m n.v. s prostranom livadom, koji se smjestio između padina grebena Šćokišta (zapadna-jugozapadna strana) i padina Bjeljiča. Udaljen je oko 7 kilometara od sela Vusanja i oko 12 kilometara od Gusinja. Na njemu se nalazi objekt bivše vojne karaule, koji je napušten i propada. Do Zastana se može doći pješice ili terenskim vozilom.
Objekt na zastanu posljednjih godina tijekom sezone izdiga koristi jedna albanska obitelj iz Vusanja, za ispašu svoga blaga (ovce, krave i konji). Livade Zastana (ili objekt bivše karaule) vrlo često koriste planinari za kampiranje i noćenje prije polaska na ture u visoke prokletijske planine Maju Jezerce (6-8 sati), Maju Rosit (5 sati) i dr. 
|
Korita za pojenje stoke na Zastanu
|
Korita
Najviši dio Korita, područje iznad šumovitog dijela. prema prijevoju qafa e Valbons
|
N'GAS'Z Special - Nga Vuthaj ne Valbone 02 11 2019
Datum objave: 2.11.2019. Proizvodnja: Kohavision - KTV |
MAJA E RASAVE
|
Na staroj jugoslavenskoj topografskoj karti vrh je upisan kao Rasat.
Maja e Rasave 22. jun 2021.
Datum objave: 22.6.2021. Autor: Video Nature GS 
|
MAJA ALIS (Bjeljič) |
NADMORSKA VISINA 2196 m
|
|
Maja Alis. Maja e Alis, Alijin vrh i Maja e Ali Brahimit Ulaj (Ulaj - čita se uljaj - naziv je obitelji iz Vusanja), razni su nazivi za ovaj vrh, visok 2196 m, u susjedstvu Maja Rasave i Maje Rosit, na Romonu, iznad istoimenog katuna. Inače, ima još dva vrha istoga imena koji se nalaze u široj okolici ovog bjeljičkog vrha.
Bliži (2230 m n.v.) se nalazi u planinskoj grupi Popluks i izdiže se s južne strane qafe Valbona (sjeverni valbonski prijevoj, na 2039 m.n.v., između dolina Valbone i Ropojan i ispod qaf Furumit. Dalji je Maja Alis (2471 m n.v.), također u grupi Popluks, na grebenu od qaf Valbone (južni valbonski prijevoj - između Valbone i Thetha) prema Maja Popluks (Papluqes, 2569 m), i izdiže se nad dolinom Theth. |
Ljugu i Beliqit
Qafa e Furumit
|
Mogu se čuti varijante Farumit i Furumit, a na pojedinim kartama prijevoj (2180 m) je upisan pod imenom Qafa e Rosit.
|
MAJA E ROSIT
|
Maja e Rosit, odn. Rosni vrh nalazi se na crnogorsko-albanskoj granici. Službeno je po visini treći vrh u Crnoj Gori (nakon Zle i Dobre Kolate). Vrhu se obično pristupa iz smjera Vusanja (preko doline Ropojan) i Valbone (preko Kukaja; oko 6 i pol sata uspona od centra Valbone).
|
PROKLETIJE Zastan - Rosni vrh ( Maja Rosit )
Datum objave: 8.8.2017. Autor: Slobodan Stefanovic1Opis: Ukupno 10 članova PK ,,ERA,, iz Užica je 29. juna 2017. godine i to šestog dana boravka na Prokletijama izvršilo uspon od karaule Zastan na vrh Maja Rosit (2525 m). Uspon na Maja Rosit - Rosni vrh - Prokletije (zimski uslovi)
Datum objave: 22.4.2014. Autor: Igor Škero 
Uspon iz Valbone na vrh Maju Rosit
Pogledaj kartu na Journey to Valbona |
Qafa e Valbonës (sjeverni Qafa e Valbonës)
Prijevoj na 2039 m n.v., popularno nazvan "Piramida 18", prema broju granične piramide B 18, postavljene na tadašnjoj granici Jugoslavije i Albanije, danas Crne Gore i Albanije. Od piramide su preostali samo ostaci temelja.
Buni i Brahimit
Pllan
Stanet e Pllan
Pastirski stan kamo ljeti s blagom izdiže član obitelji Tahiri, iz Kukaja.
Kukaj (Valbona)
|
Kukaj je vrlo mali zaselak Valbone - čine ga samo dva aktivna domaćinstva, smješten iznad doline Valbone uz istoimeni potok (Perroi Kukaj). Kroz njega prolazi staza kojom se iz Valbone uspinje prema Maji Rosit i vrhovima skupine Popluks (Maja Jezerce i dr.).
|
Shematski prikaz uspona iz Valbone na vrhove planinskih grupa Popluk i Bjeljič (Maja Rosit / Rosni vrh)
Pogledaj kartu na Journey to Valbona |
3 OD VUSANJA PREMA ÇEREMU
Zarunica
Nekadašnje selo iznad Vusanja, nalazi se uz Bjeljički potok i stisnuto između padina Bora (Bor Radončića) i Bjeljiča. U prošlosti su različiti autori različito zapisivail njegovo ime - osim Zarunica, koristiuli su se nazivi: Žerovnica, Žarovnica, odn. Žirovnice,. Danas je na tome širem području preostao još uvijek aktivni katun Zarunica. Na pasištima ovoga katuna, sve prema Ćaf Boru na istoku, izdižu mještani Vusanja. Katun je na prikladnom mjestu jer ima vode tijekom cijele sezone izdiga. U njemu se u Drugom svjetskom ratu nalazila partizanska pekarnica.
Od Zarunice, u smjeru juga, preko Bjeljičkog potoka, vodi stočarska staza na Bjeljički katun (alb. Buni i Bjeliçit).
Od Zarunice, u smjeru juga, preko Bjeljičkog potoka, vodi stočarska staza na Bjeljički katun (alb. Buni i Bjeliçit).
Dolina Bjeličkog potoka
Dolina Bjeličkog potoka razdvaja padine Bora sa sjeverne, od Bjeljiča s južne strane.
Katun Fush Sirma
Na katun Fush Sirma izdižu iz porodice Gjonbalaj iz Vusanja (podatak iz 2019.).
Ćafa Borit / Ćaf Bora / Qafa Borit
Stanet e Dërzhanës
Çerem / Čerem
Pogled na Cerem s prijevoja Qaf Borit
|
4 OD QAFE BORIT PREMA VALBONI
QAFA E BORIT - QAFA E PRESLOPIT - KOLATE / KOLLATES - MAJA E THATHË
Ledena pećina (alb. Shpella e akullit)
Ledena pećina nalazi se iznad (i sjeverno od) sela Valbona i južno od prijevoja Qafa e Borit, na oko 2230 m n.v. Nastala je glacijalno-krškim procesima duž križanja tektonskih sklopova. Njezina istražena dužina je oko 250 m. Široka je 50 m i 10-15 m visoka.
Ledena pećina nalazi se iznad (i sjeverno od) sela Valbona i južno od prijevoja Qafa e Borit, na oko 2230 m n.v. Nastala je glacijalno-krškim procesima duž križanja tektonskih sklopova. Njezina istražena dužina je oko 250 m. Široka je 50 m i 10-15 m visoka.
|
|
Qafa e Preslopit / Qafa e Presllopit/ Përsllopit / Prosllopit
|
PRIJEVOJ; NADMORSKA VISINA 2034 m
|
|
|
MAJA PËRSLLOPIT / MAJA PRESLOPIT
|
|
KOLATE / KOLLATES
Pogled od Maje Rosit na vrhove Kolata
|
|
Dvojni prevoj
Pogled prema Dvojnom prevoju (u oblacima); lijevo padina Dobre Kolate, desno Zle Kolate
|
2430 m n.v.
|
Zla Kolata / Kollata e Keqe |
NADMORSKA VISINA 2534 m
|
|
Dobra Kolata / Kollata e mirë |
NADMORSKA VISINA 2528 m
|
|
Maja e Kollatës / Podi e Kollatës / Ravna Kolata |
NADMORSKA VISINA 2556 m
|
Pogled od Kolata na prokletijske vrhove
|
|
Shpina e Kollatës / Leđa Kolate |
NADMORSKA VISINA 2441 m
|
Maja Kales |
NADMORSKA VISINA 2204 m
|
MAJA LUGU UJIT |
NADMORSKA VISINA 2428 m
|
Maja Lugu Ujit, pogled s vrha Kollata e Keqë (Zla Kolata)
|
Pogled iz Quku i Valbones na ježne padine Kolata
|
MAJA HOLLIT KUQ |
NADMORSKA VISINA 2300 m
|
MAJA MIJUSHËS |
NADMORSKA VISINA 1765 m
|
KODRA DESHËVE
|
Kodra Deshevë odn. Kodra e Deshevës – u doslovnom prijevodu "Ovnovo brdo)
|
MAJA SHPINA E BUKUR
|
|
|
Pogled s Maje Rosit
Podno istočnih padina Maje e Rosit smjestila se duboka uvala Rrethi i Bardh oivičena vrhovima Rosit, Maja e Thathë (desno) i drugim vrhovima Bjeljiča (lijevo). Uvala je otvorena prema istoku. |
Lugu i Preslopit / Lugu i Përsllopit / Ljugu i Preslopit
|
Uvala Lugu i Preslopit bila je u ledeno doba stjecište dva ledena jezika koji su na nižim visinama, nakon spajanja s ogrankom iz obližnje uvale Buni i Rrethit Bardh, dalje tekli prema glavnom ledenjaku u dolini Valbone. Viši je ledeni jezik stizao do uvale iz smjera sjeverozapada, iz središnjeg dijela Bjeljiča (sjeveroistočno podnožja vrha Maja e Shpina e Bukur), gdje je ledenjak izdubio cirk dimenzija 550x500 m na 2150 do 2320 m n.v. Tome se ledu na nižem dijelu uvale Lugu i Preslopit, pridružio ledeni jezik koji je dotjecao iz smjera istok-jugoistok, s padina Kolata. Taj je ledenjački jezik između grebena Zle i Ravne Kolate, stvorio cirk dimenzija 450x700, na 2100 do 2200 m n.v.
|
Izlazak na Lugu i Përsllopit iz šume poviše Gropa Shkrele
|
|
Buni i Rrethit Bardh (Buni Retit Bard )
|
Uvala Buni i Rrethi Bardh najvećoj mjeri obuhvaća prostrani ledenjački cirk širok oko 650, i dug oko 2000 m, na nadmorskoj visini 1880 do 2300 metara. Smjestila se podno istočnih padina Maje e Rosit, između grebena Maja e Thathë prema jugu, te vrhova središnjeg dijela Bjeljiča, prema sjeveru. Uvala je otvorena prema istoku.
Na jugozapadni dio cirka nadovezuje se jedan manji, sekundarni, dimenzija 300x440 m (širina x duljina), na nadmorskoj visini 2200 do 2300 m (Milivojević, Menković, Ćalić, 2008.). Ledenjak koji se nekada nalazio na području cirka Rrethi Bardh tekao je s područja Bjeljiča (Maja Rosit i okolni vrhovi) u smjeru jugoistoka, potom se spajao s drugime koji mu je dolazio s lijeve strane (iz smjera uvale Lugu i Preslopit) i zajedno nastavljali kliziti naniže, preko Gropa Shkrele. prema dolini Valbone. |
Stjenovita pregrada koja razdvaja Buni i Rrethi Bardh od doline Lugu i Përsllopit (dolje)
U pozadini vrh Maja e Thathë |
Gropa Shkrele
|
|
Potet
Vidikovac
|
MAJA E THATHË
Pogled na Maju e Thathë iz doline Valbone
Maja e Thathe, pogled s vrha Rosit
Maja e Thathë
Pogled iz Lugu i Preslopit |
U doslovnom prijevodu Suhi vrh, uzdiže se strmo iz doline Valbone. Na nekim starijim kartama ovaj vrh, visok 2406 metara, upisan je kao Maja Zat.
Visoko, na grebenu maje Thath, nalazi se mali usjek - prijevoj Qafa e Vogel ("Mali prijevoj"), koji razdvaja dvije stjenske grupe vrha. Dalje, prema sjeverozapadu nalazi se prijevoj Qafa Kuqe (u dijeku izvora naveden kao Qafa e Rupes) koji razdvaja grebene Maje Rosit i Maje Thathë. Shpella e Haxhisë
Shpella e Haxhisë (alb. haxhi?= hodočasnik) Špilja Haxhisë smještena na Maji e Thatë, u blizini sela Valbona, na oko 1630 m n.v. Nastala je krškim procesima duž križanja tektonskih sklopova. Do sada je otkriven ulaz 2-3 m i duljina oko 120 m. Qafa e Met Rizi
U srednjem dijelu vrha Maje e Thahtë nalazi se mali kamenito-travnati prijevoj Qafa e Met Rizi (Qafa e Met Rizit). Prema predaji mještana, ovdje je život izgubio pastir skliznuvši s tog područja kamo je odveo blago na ispašu. 
PASHK PERVATHI, Qendrese (Maja e thate Valbone)
Dimenzije: 90 x 80 cm; Godina: 2020. Autor: www.pashkpervathi.com |
5 IZMEĐU MAJE ROSIT I KOLATA
MAJA SHPINA E ROSIT |
KOORDINATE
|
|
Shpina e Rrosit 8 Gusht 2009
Datum objave: 1.1.2020. Autor: Nermin Gjonbalaj |
MAJA PODI E ROSIT |
NADMORSKA VISINA 2436 m
|
MAJA QAF ÇEZLES (MAJA ÇEZLES)
Katun Bjeljič / Buni i Bjeliçit
Shpella Nusave
MAJA BOTKUQES
MAJA E VAJZES
MAJA MADHE
MAJA KUJ (KULJ) BRESHNIK
6 DOLINOM VALBONE
|
|
Praktično
IZVORI I LITERATURA
MILIVOJEVIĆ, Milovan; MENKOVIĆ, Ljubomir; ĆALIĆ, Jelena: Pleistocene glacial relief of the central part of Mt. Prokletije (Albanian Alps). Quaternary International 190 (2008), str. 112–122 (PDF)
