|
|
  |
Mokra gora/ Mokna
Područje: Površi i brda Crne Gore i Prokletije
Grupa: Prokletije (Bjeshkët e Nemuna)
Države: Srbija, Kosovo, Crna Gora
Najviši vrh: Pogled (2155 m; mogu se pronaći i podaci o 2154 m, odn. 2156 m)
Koordinate najvišeg vrha: 42.832222, 20.363611
Grupa: Prokletije (Bjeshkët e Nemuna)
Države: Srbija, Kosovo, Crna Gora
Najviši vrh: Pogled (2155 m; mogu se pronaći i podaci o 2154 m, odn. 2156 m)
Koordinate najvišeg vrha: 42.832222, 20.363611
|
|
o planini ... |
|
Uvod |
 BOOKING
Klikom na logo direktno pronađi smještaj na širem području ove planine 
Oglašavajte ovdje: lokalnu ponudu, usluge i servise - smještaj - gastronomija - lokalni proizvodi - turistička ponuda - aktivnosti na otvorenom i dr. |
MOKRA GORA (Мокра гора, na srpskom), odn. na albanskom Mokna, Mali i Moknes ili Mokragorë je planina koja pripada sjeveroistočnom ogranku planinskog vijenca Prokletija. Planina se smjestila na jugozapadu Srbije, sjeveru Kosova i krajnjem istoku Crne Gore, a svojim najvećim dijelom nalazi se u rijetko naseljenom kraju koji se naziva Ibarski (odn. Stari) Kolašin.
Planina se proteže između mjesta Rožaja, Ribarića, Zubinog potoka i Istoka (alb., Istog). Prirodnu granicu planine prema sjeveru i istoku, gdje se nalazi planina Rogozna, tvori rijeka Ibar. Ovdje se, uz sjeveroistočni rub planine, nalazi 24 km dugo jezero Gazivode koje je nastalo pregrađivanjem rijeke Ibar. Južni obronci strmo se uzdižu iznad Metohijske kotline (alb., Rrafshi i Dukagjinit; Dukagjin). Ova južna šumovita strana je strmija od sjeverne i u donjem dijelu se naziva Podgor. Prema zapadu, greben Mokre planine preko prijevoja Kulina / Kula (1795 m) i istoimenog graničnog prijelaza Kula (alb., Kulla), povezan je s planinom Žljeb (alb., Mali i Zhlebit). Kao dio ove planine često se smatra i dio Ibarskog Kolašina, koji se proteže prma istoku, do Kosovske Mitrovice, iako se na tom prostoru mogu izdvojiti brda koja nose nazive Mokra planina i Suva planina. Također valja napomenuti kao se i sam zapadni dio Mokre gore, onaj na granici Kosova i Crne Gore također naziva Suva planina. Na planini se nalaze dva vrha viša od 2000 metara, najviši Pogled (2155 m) i Beleg (2151 m). Beleg se nalazi na granici Srbije i Kosova, a Pogled na tromeđi Crne Gore, Srbije i Kosova. Na Mokroj gori nalazi se planinarski dom "Pogled", kojime upravlja PD „Sandžak“ iz Novog Pazara. Sagrađen je na proplanku, kojega mještani zovu Bunarevi, u podnožju vrha Pogled. Od doma do vrha ima 3 do 4 sata uspona. Planina je bogata vodom. Njome prolazi razvodnica crnomorskog i jadranskog slijeva; na njezinoj prostranoj visoravni nalazi se više malih jezera, izvora i močvara. Među bogatom florom i faunom, mogu se izdvojiti guste crnogorične šume sa staništima molike (petoigličasti bor), tetrijeb, rijetke vrste divljih svinja, medvjedi, srndaći i dr. Mokru goru obilježavala je očuvana priroda, međutim od dolaska međunarodnih mirovih snaga na Kosovo godine 1999., ne kontrolira se sječa šuma, tako da su velike površine potpuno ogoljene bespravnom sječom. |
Mokra gora
Pogled od grebena Mokre gore prema Žljebu (Maja Rusolija), Hajli - desno, te Metohijskoj zavali (alb., Dukagjin) u podnožju - lijevo. |
Lepotica Balkana, tako je Mokru goru opisao Jovan Cvijić, kao jednu od najljepših planina Srbije.
Oprez! Ne miješati Mokru Goru, selo u Zlatiborskom okrugu u Srbiji (kraj poznat po Šarganskoj osmici), s planinom Mokra gora.
Ibarski Kolašin (odn. Stari Kolašin) je geografska regija u dolini gornjeg toka Ibra između planina Rogozne i Mokre Gore, Kosova i Ribarićke klisure, koja ga odvaja od Štavice i rožajskog kraja. Ibarski Kolašin počinje od Ribarićke Klisure, tamo gdje Ibar naglo skreće iz sjeveroistočnog u jugoistočni pravac, a završava se kod sela Čabre na ušću Jagnjeničke reke.
|
Ime planine - etimologija
|
Kao što je to čest slučaj u krajevima naseljenim albanskim stanovništvom, pojedine strane iste planine na koju uzdiže svoje blago, lokalno stanovništvo naziva prema naselju ili kraju iz kojega dolaze. Tako pojedini kosovski/metohijski (dukagjinski) dijelovi Mokre planine imaju nazive: Bjeshkët e Istogut (prema selu Istog/Istok), Bjeshket e Studenices (prema selu Studenica) ili prema drugim faktorima, npr Bjeshka e Belegut (Beleška planina, prema vrhu Beleg) |
Suva planina na Mokroj gori
Pogled na krajnji zapadni dio Mokre gore, koji se naziva Suva planina, od ceste Rožaje - Peć (Pejë) |
GEOGRAFIJA/ZEMLJOPIS PLANINE
Reljef planine
Reljef Mokre gore nastao je kao posljedica krškog procesa u karbonatnim stijenama, odnosno kemijskim djelovanjem vode na karbonatne stijene, tako da su vapnenci bitni čimbenici za njegov razvoj. Bitnu ulogu u formiranju reljefa imali su snažni tektonski pokreti koji su formirali vjenačne i nabrane planine, a kasnije su nastali horstovi i rovovi, odnosno tektonske potoline. Vertikalnim rasjedanjem formirane su temeljne konture današnjeg reljefa planine, u višim dijelovima terena.
Prvobitne doline su deformirane vrtačama, a ponegdje su one preoblikovane u uvale. Doline s jačim riječnim tokovima do danas su sačuvale svoj prvobitni izgled. U nekima od njih po dnu se javljaju vrtače (ponkve). Na Mokroj Gori su zastupljene raznovrsne sedimentne, magmatske i metamorfne stijene. Zahvaćeni tektonskim pokretima, vapenci su ispresjecani brojnim rasjedima i pukotinama, toliko često da se na terenu ne može naći zdrava površina vapnenca veća od 1 m2.
Jezerski ili jezersko šljunkoviti sedimenti (gline, šljunkvi i pijesci) javljaju se u višim planinskim dijelovima, iznad 1500 m n.v., kao izolirana ulegnuća u reljefu, a to su slijepa dolina Savine rijeke i uvala Ponor na Mokroj Gori.
Škrape su na Mokroj Gori razvijene uglavnom na otkivenim površinama vapnenaca, bez pedološkog (zemljanog) pokrivača. Nalaze se neposredno pored krških izvora, ponora vodopada i na špiljskim ulazima, a zapažene su i na dnu kamenica kao posledica selektivne korozije stajaće vode. Najbolje su izražene zapadno od Berima. Na Mokroj Gori su zastupljene i brazdaste, olučaste, meandarske, kamenice, međuslojne, rebraste i pukotinaste mrežaste škrape.
Vrtače su najčešći i najkarakterističniji oblik reljefa na planini, od 1300 m nadmorske visine do najviših vrhova i grebena. Na nekim dijelovima terena su toliko česte da predstavljaju pravi mrežasti krš (boginjavi kras). Najbrojnije su na: Jerebinju, Strmnjaču, Ponoru, Vrtištu, Oklačkoj glavi i Čukari, gde se broji više od 100 vrtača po 1 km2. Različitih su dimenzija, najčešće su 20 m do 50 m u promjeru (prečniku) i 5 do 10 m dubine. Iznad ponora Savine rijeke (Uvor) nalazi se vrtača široka preko 200 m i visine od 20 m do 100 m. Jedna je od najvećih vrtača u istočnom dijelu Mokre gore.
Na planini su prisutne razne vrste vrtača: lijevkaste, vedraste, karličaste, tanjuraste, simetrične i asimetrične, kontaktne…
U predjelu Savine vode vapnenci su potpuno pokriveni humusom i vegetacijom. Vedraste vrtače su uglavnom pod vodom. Prisutne su i lokve – vrtače koje uvijek imaju vodu (makva). Najpoznatija vrtača je jezero kod Savine vode, bunarastog je tipa i uvijek je pod vodom.
Uvale su razvijene na karbonatnim stijenama i uglavnom su na dnu suhih krških dolina. Najveća i najpoznatija je uvala Ponor. Nalazi se između Oklačke glave i Dobnanovice, na oko 1500 m nadmorske visine. Dužine je oko 1300 m, širine oko 800 m, površine oko 1 km2 .
Skoro čitava Mokra Gora obrasla je travnatom vegetacijom, a dijelom i šumom, pa nema golog, ljutog krša, već je to zeleni pojas. Duboki krš Mokre Gore odlikuje se bogatstvom podzemnih oblika, koji su za sada neistraženi.
Prvobitne doline su deformirane vrtačama, a ponegdje su one preoblikovane u uvale. Doline s jačim riječnim tokovima do danas su sačuvale svoj prvobitni izgled. U nekima od njih po dnu se javljaju vrtače (ponkve). Na Mokroj Gori su zastupljene raznovrsne sedimentne, magmatske i metamorfne stijene. Zahvaćeni tektonskim pokretima, vapenci su ispresjecani brojnim rasjedima i pukotinama, toliko često da se na terenu ne može naći zdrava površina vapnenca veća od 1 m2.
Jezerski ili jezersko šljunkoviti sedimenti (gline, šljunkvi i pijesci) javljaju se u višim planinskim dijelovima, iznad 1500 m n.v., kao izolirana ulegnuća u reljefu, a to su slijepa dolina Savine rijeke i uvala Ponor na Mokroj Gori.
Škrape su na Mokroj Gori razvijene uglavnom na otkivenim površinama vapnenaca, bez pedološkog (zemljanog) pokrivača. Nalaze se neposredno pored krških izvora, ponora vodopada i na špiljskim ulazima, a zapažene su i na dnu kamenica kao posledica selektivne korozije stajaće vode. Najbolje su izražene zapadno od Berima. Na Mokroj Gori su zastupljene i brazdaste, olučaste, meandarske, kamenice, međuslojne, rebraste i pukotinaste mrežaste škrape.
Vrtače su najčešći i najkarakterističniji oblik reljefa na planini, od 1300 m nadmorske visine do najviših vrhova i grebena. Na nekim dijelovima terena su toliko česte da predstavljaju pravi mrežasti krš (boginjavi kras). Najbrojnije su na: Jerebinju, Strmnjaču, Ponoru, Vrtištu, Oklačkoj glavi i Čukari, gde se broji više od 100 vrtača po 1 km2. Različitih su dimenzija, najčešće su 20 m do 50 m u promjeru (prečniku) i 5 do 10 m dubine. Iznad ponora Savine rijeke (Uvor) nalazi se vrtača široka preko 200 m i visine od 20 m do 100 m. Jedna je od najvećih vrtača u istočnom dijelu Mokre gore.
Na planini su prisutne razne vrste vrtača: lijevkaste, vedraste, karličaste, tanjuraste, simetrične i asimetrične, kontaktne…
U predjelu Savine vode vapnenci su potpuno pokriveni humusom i vegetacijom. Vedraste vrtače su uglavnom pod vodom. Prisutne su i lokve – vrtače koje uvijek imaju vodu (makva). Najpoznatija vrtača je jezero kod Savine vode, bunarastog je tipa i uvijek je pod vodom.
Uvale su razvijene na karbonatnim stijenama i uglavnom su na dnu suhih krških dolina. Najveća i najpoznatija je uvala Ponor. Nalazi se između Oklačke glave i Dobnanovice, na oko 1500 m nadmorske visine. Dužine je oko 1300 m, širine oko 800 m, površine oko 1 km2 .
Skoro čitava Mokra Gora obrasla je travnatom vegetacijom, a dijelom i šumom, pa nema golog, ljutog krša, već je to zeleni pojas. Duboki krš Mokre Gore odlikuje se bogatstvom podzemnih oblika, koji su za sada neistraženi.
Geologija planine
Vrhovi
Vrh Pogled
Najviši vrh Mokre gore (2155 m), drugi je najviši vrh na području centralne Srbije (poslije Vrha Midžor na Staroj planini)! |
Pogled, 2155 m (mogu se pronaći podaci 2154, 2156 m)
Kapak (1591 m) Kurilovo (1458 m) Previja (1288 m) Veternik (1217 m) Milanov krst (1117 m) Rezalska glava |
Ostali oblici u prostoru
|
Hidrologija - vode (rijeke i jezera) Na Mokroj Gori se nalazi razvodnica (razvođe) crnomorskog i jadranskog slijeva. Ona ide linijom od ponora (uvora) Savine rijeke, preko Berima, Kapka, Kurilova, vijencem u selu Jabuka, zatim između sela Varage i Strmac i dalje preko Gluvaća. Jadranskom slijevu pripadaju tri rijeke Ibarskog Kolašina: Savina rijeka, Crepuljska rijeka i Strmačka rijeka.
Na Mokroj Gori, između vrhova Berima i Radopolja, iz krškog vrela izvire Savina reka, glavna ponornica Ibarskog Kolašina. Nakon nekoliko stotina metara toka ponire na mjestu zvanom Uvor (koji se nalazi na 1570 m n.v., sjeveroistočno od Jerebinja). Zanimljivo je kako se vodа iz Sаvine reke rаčvа i pojаvljuje nа dvije strаne. Dok jedаn krаk ove rijeke čini Crnu Reku, drugi se pojаvljuje nа sаsvim suprotnoj strаni u Metohijskom podgoru. Samo stotinjak metara od Sаvine reke nalazi se i malo jezero, ledenjačkog porijekla, gotovo prаvilnog kružnog oblika i znаtne dubine (više od 10 m, ovisno od dotoka vode od аtmosferskih pаdаlinа). Sa Mokre Gore, iz vrela koja se nalaze u podnožju vapnenačke visoravni (površi), teku najveće pritoke akumulacijskog jezera Gazivode Gazivode: Crna, Brnjačka i Čečevska rijeka, bogate vodom cijele godine, zahvaljujući obilnim padalinama. Crna rijeka tri puta ponire i ponovo se javlja na površini. Posljednji njezin izvor nalazi se ispod istoimenog manastira. Čečevska rijeka je bogatija vodom, ima prostraniji sliv, vrelo joj je ispod Berima, i hrani se vodom i sa drugih izvora. Najveći izvori na Mokroj Gori su: Zupče, Varaška klisura, Staro selo, Drijen, Golotin, Brnjak, Čečevo, Vrelo, Savina Voda, Ajduk voda. Na svima je voda pogodna za piće. Mokru goru obilježava bogatstvo podzemnih voda, koje cirkuliraju sustavom pukotina, različitih propusnih kapaciteta. Sve vode na Mokroj Gori su iste kvalitete. Prema njihovim fizičkim, fizičkokemijskim, kemijskim i mikrobiološkim svojstvima spadaju u kategoriju nezagađenih površinskih voda. Na prostoru Mokre Gore postije dva potencijalna zagađivača voda: bombardirani repetitori na Brankovom brdu i na Berimu. Jezero Gazivode, je umjetno jezero nastalo pregrađivanjem rijeke Ibar u njezinom gornjem toku. Nalazi se na području općina Zubin Potok, na sjeveru Kosova i Tutin, u jugozapadnoj Srbiji. Dužine je 24 kilometara, a visina brane je 107 metara. Brana je izgrađena od prirodnih materijala (kamenja, zemlje i gline) i kao takva jedna je od najvećih u Europi. Osnovna namjena ove brane je navodnjavanje Kosovske nizine, ali ima i manju hidrocentralu koja se nalazi u istoimenom mjestu.
Beogradska tvrtka Hidrogradnja je od 1973 - 1977. godine, na području sela Gazivode podigla jednu od najvećih brana s glinenim temeljem u Europi. Iznad jezera se prostiru planine Mokra Gora i Rogozna. Jezero je dužine 24 kilometara, visina brane je 107 metara, u temelju (osnovi) je široka 460, a duga 408 metara. Osnovna namjena ovog jezera je navodnjavanje Kosovske nizine, ali ima i manju hidrocentralu koja se nalazi u istoimenom mjestu. kanalima se voda iz Gazivoda odvodi do Gračaničkog jezera i koristi se za opkrbu grada Prištine. Voda iz ovog hidrosustava je takođe korištena za neophodno rashlađivanje u TE Obilić. Iako pored jezera nema ugostiteljskih objekata, ono je dosta posjećeno. Na njegovoj obali uređena je plaža, a tijekom cijele godine ima mnoštvo ribiča jer je izuzetno bogato ribom. Ljeti dolaze i kupači iz obližnjih sela te mjesta, Zubinog Potoka, Kosovske Mitrovice, Novog Pazara i dr. Hidrografija jezera Vrsta jezera: umjetno (veštačko), akumulacijsko Površina: 11,9 km² Volumen: 0.38 km³ Aps. visina: 694 m Dužina: 24 km Dubina: 105 m |
Ibar, rijeka
Ibar je rijeka u južnom delu Srbije, sjevernom dijelu Kosova i istočnom dijelu Crne Gore, ukupne dužine 276 km. Površina sliva iznosi 8.059 km² Pripada crnomorskom slivu. Izvire jakim vrelom ispod planine Hajla u istočnoj Crnoj Gori, 10 km uzvodno od Rožaja. Teče istočno do Kosovske Mitrovice na Kosovu. Na 24 km uzvodno od Kosovske Mitrovice na Ibru je izgrađena brana koja je formirala umjetno jezero Gazivode. U Kosovskoj Mitrovici se u Ibar ulijeva rijeka Sitnica, i odavdje se Ibar okreće na sjever. Odavdje Ibar ide uglavnom uskim klisurama s izuzetkom nešto širih kotlina u okolici Zvečana, Leposavića, Raške i Baljevca. Tu je Ibar iskopao prirodni put između Kosovske nizine i juga Srbije. Tu prolazi željeznička pruga kao i magistrala koja je po ovoj rijeci i dobila ime. Ibar se kod Kraljeva uliva u Zapadnu Moravu i njezina je najveća pritoka. Važnije pritoke Ibra su: Raška i Studenica sa lijeve, a Sitnica i Jošanica s desne strane. Veća naselja kroz koja Ibar protječe su: Rožaje, Ribariće, Zubin Potok, Kosovska Mitrovica, Zvečan, Leposavić, Raška, Baljevac, Ušće, Bogutovac, Mataruška Banja i Kraljevo. |
Klima
Planinsko područje Mokre gore i njezini sjeverni obronci nalaze se na području planinsko-alpske klime, koju karkteriziraju kratka i svježa ljeti i duge i hladne zime s velikom količinom padalina.
PRIRODA
|
Prirodna baština Biljni svijet - flora Na Mokroj Gori uspevaju razni tipovi jela i borova i endemičnog drveća: petoigličasti bor, bor krivulj, omorika i smreka (smrča). Bukva i hrast uspjevaju na većim površinama gde se obavlja njihova sječa. Grabove, jasenove i ljeskove šume su uglavnom na padinama, gde je zemljište vlažnije, pa postoje pogodni uvjeti za stvaranje hranjivih materija za biljke. Na padinama planine i brda prisutno je sitno raslinje: kleka, divlji glog, šiblje i ljeska. Postoje i pašnjaci. Obradivo zemljište se nalazi na krčevinama i proplancima prisojnih strana.
Hrast zauzima manje prostora na prisojnim stranama, bukva je osnovno drvo. Bukva raste do 1500 m nadmorske visine, a uz nju raste javor, jasika i breza. Na većoj nadmorskoj visini nazočbi su jela, smreka i bor, a u nižim predjelima mjestimice raste drijen (dren). Planina je bogata raznovrsnim livadnim, šumskim i ljekovitim biljem (planinski šafran, visibaba, jaglac (jagorčevina)). Prisutne su mahovine i razne paprati. Karakteristika ove planine je čuvena borovnica (preobraženski sabor i berba borovnica 19.VIII.). Uvjeti na planini pogoduju rastu gljiva (pečuraka), a od poznatih su vrganj, lisičarka i smrčak. Životinjski svijet - fauna Na planini obitavaju lisica, vuk, divlja svinja, medvjed, srna, jazavac, zec i divlja mačka. Na višm nadmorskim visinama (više od 1500 m) živi tetrijeb koji se može vidjeti najčešće u vreme parenja, između 20.IV i 10.V., kada se javlja karakterističnim zovom, opusti se, i može ga se dotaknuti gotovo rukama.
Zaštita prirode i ekologija |
STANOVNIŠTVO I NASELJA
|
Povijesni/historijski pregled Kulturno-povijesna baština U podnožju Mokre gore nalazi se manastiri Gorioc (na oko 560 m n.v.) i manastir Crna Reka (na oko 1000 m n.v.).
Tradicionalne aktivnosti i narodna baština Stočarstvo
Nekada su se na Mokroj Gori gajile ovce - mješavina pešterske i kosovske rase (soja, rude) i goveče - sitna planinska buša, male privredne vrijednosti. Konji su bili brdsko planinski, manjeg rasta, ali izdržljivi. Stočni fond je uništen tijekom Drugog svjetskog rata (tijekom dvije organizirane pljačke od strane okupatora i njihovih saveznika bailsta - prema nekim podacima opljačkano je oko 8000 grla stoke) i nikada nije obnovljen. Sjenička ili pešterska ovca - pročitaj Tradicionalna gastronomija - jela i pića Turizam Mokra Gora je idealna za ljubitelje avanture jer posjeduje staze pogodne kako za pješačenje i upoznavanje prirode tako i za ekstremne sportove, planinarenje, biciklizam, paraglajding i sl.
Atraktivna je berba borovnica, koja ovdje počinje nakog druge polovice VI. mjeseca. Toponimija - nazivlje u planini |
Priče iz planine ...
|
... legende, anegdote ... |
o kraju ...
|
Ibarski Kolašin / Kollashini i Ibrit Ibarski Kolašin je naziv za područje koje se proteže uz rjieku Ibar, na sjeveru Kosova i na jugu Raške oblasti u Srbiji. Najveće mjesto u Ibarskom Kolašinu je Zubin Potok, a veća sela su Ugljare, Zupče, Gazivode, Čečevo, Velji Breg, Brnjak, Oklace i Ribariće. Stanovništvo iz Oklaca je mahom naseljavano iz Crne Gore, iz mjesta Kuči. Iz Oklaca i Brnjaka su se ljudi uglavnom selili u Smederevo, Kraljevo ili Kragujevac. Oklace ima zaseoke Staniće, Jankoviće, Kovačeviće, Dobriće...
U dolini Ibra, na prostoru Ibarskog Kolašina, krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih godina 20. stoljeća izgrađena je brana i formirana akumulacija Jezero Gazivode u okviru Sustava Ibar - Lepenac, koji je trebao opskrbljivati kosovsku kotlinu vodom, kojom bi se navodnjavala polja sve do grada Uroševca. Drugi dio sustava, jezero Lepenac nije realiziran, ali su kanali ovog sustava bili izgrađeni sve do Prištine. Vodom iz Jezera Gazivode opskrbljuju se Zubin Potok, Kosovska Mitrovica, Zvečan, Vučitrn i okolna naselja. Njegovom izgradnjom raseljena su sela u dolini Ibra, od Ribarića do Zubinog Potoka. Od toga vremenskog razdoblja počelo je intenzivnije iseljavanje stanovništva Ibarskog Kolašina. Za Ibarski Kolašin ranije se upotrebljavao naziv Stari Kolašin. Stanovnici Ibarskog Kolašina zovu se Kolašinci. Najpoznatiji Kolašinac je pisac Grigorije Božović, rođen u selu Pridvorica, blizu Zubinog Potoka. Najstarija škola u ovome kraju osnovana je prije 150 godina u Manastiru Duboki Potok.
Metohija / Dukagjin 
Metohijska zavala (kotlina), alb., Rrafshi i Dukagjinit
Pogled s obronaka Rusolije na Metohijsku zavalu, na albanskom Rrafshi i Dukagjinit, i jugozapadni rub Mokre gore. Sandžak |
Povijest Ibarskog Kolašina
Izvor: http://www.ibarski-kolasin.org/ |
aktivnosti ...
|
Pješačenje i planinarenje Na Mokroj gori nalazi se planinarski dom "Pogled", kojime upravlja PD „Sandžak“ iz Novog Pazara. Sagrađen je na proplanku, kojega mještani zovu Bunarevi, u podnožju vrha Pogled. Od doma do vrha ima 3 do 4 sata uspona. Na proplanku se nalazi izvor vode.
Markirana staza od planinarskog doma prema najvišim vrhovima Mokre gore, prolazi preko područja Kosov ravan, prolazi kroz visoku šumu jele i smreke, livade obrasle molikom, potom izlazi na njezine sjeverne padine i Zogića stanove. Iznad Zokića stanova od staze za vrh Pogled odvaja se staza (desno) za vrh Beleg. Staza prema vrhu vodi do prijevoja na grebenu, gdje nakon prelaska prijevoja zavija naglo ulijevo. Do vrha ima još oko 70-ak metara visinske razlike. 
Selo Vrba - vrh Pogled
Draga - Kosov Ravan - Zogića stanovi - vrh Pogled - Draga Draga - Poletić - vrh Bandera - Draga Mokra gora od doma do Pogleda Slobodno penjanje i alpinizam Biciklizam - brdski i klasični Aktivnosti na vodi Aktivnosti u zraku |
PLANINA MOKRA GORA
Letnji uspon na vrh Pogled - planinarenje Autor: Slobodan Stefanović PLANINA MOKRA GORA
Zimski uspon na vrh Pogled - planinarenje Autor: Slobodan Stefanović |
praktične informacije ...
|
Pristupi planini Smještaj Ugostiteljski objekti i usluge Vremenska situacija / vremenske prilike Prometna situacija / Saobraćajne prilike |
Granični prijelaz Kula/Kulla nalazi se između planina Žljeba i Mokre gore na prometnici Rožaje-Peć, na nadmorskoj visini od 1250 metara. S radom je počeo 14.02.2000. godine.
|
izvori ...
|
Reference [1] Wikipedija - Mokra gora (planina)
[2] Wikipedija - Jezero Gazivode [3] Planine Srbije - Mokra gora Ostali izvori STOJANOVIĆ, Miljana; Ibarski Kolašin - priroda i tradicijska kultura, Zbornik radova, Centar za naučna istraživanja SANU i Univerziteta u Kragujevcu, Kragujevac, Beograd, 2009. ISBN 978-86-81037-24-9.
VUČINIĆ, Srđan; Lepote i znamenitosti Ibarskog Kolašina, J.P. „Stari Kolašin“, Zubin Potok, 2008. ISBN 978-86-83099-03-0. Vanjske poveznice - korisni linkovi i adrese |
|
kontakt ...
|
Imate li bilo kakve komentare, ispravke, mišljenja ili priloge o ovoj planini?
Molimo pošajite ih putem slijedećeg obrasca ili direktno na adresu elektroničke pošte: E-MAIL Navedite o kojoj se planini ili temi radi. Ovisno o Vašoj želji, Vaš identitet u objavljenom tekstu (prilogu) može biti prikazan ili neobjavljen. (obavezna je samo rubrika ´vaši prilozi´ ili ´vaši komentari´) |
|