PODRUČJE
STARI VLAH I RAŠKO-SANDŽAČKO PODRUČJE
UVAČKA JEZERA
Sjeničko jezero
Zlatarsko jezero
Radoinjsko jezero
AKUMULACIJE NA ZAPADNOJ MORAVI
Jezero Medjuvršje
Ovčarsko-kablarsko jezero
Parmenac
Rovni
Rovni jezero 7. Jul 2024.
Autor: Marko M Datum objave: 9.7.2024. Opis. Wonderful sunny day at Rovni lake |
Potpećko jezero
Zaovinsko jezero
Jarevac
Zlatiborsko jezero
Ribničko jezero
Vrutci (na Đetinji)
Kameničko jezero
Petničko jezero (Pobricava)
Košaninova jezera
Košaninova jezera su dva jezera, Veliko i Malo, na planini Radočelo, u porječju Studenice. Elipsastog su oblika i nalaze se na 900 metara nadmorske visine, na Jelaku, uvali na sjevernim padinama Crepuljnika. Jezera su dobila ime po botaničaru Nedeljku Košaninu, koji je rodom iz ovog kraja. Udaljena su 31 km od Ivanjice, a u neposrednoj blizini se nalazi manastir Pridvorica, na cestovnom pravcu koji vodi do manastira Studenica. Do ovih jezera iz Ivanjice se stiže cestom do Pridvorice (oko 25 km), gdje se skreće na istok i nastavlja šumskom cestom dugom šest kilometara, koja nije pogodna za vožnju osobnim automobilom.
Veliko Košaninovo jezero je dužine 800 i širine 100 metara. Obraslo je vegetacijom, tako da su samo manji dijelovi pod vodom, dok je na obodima obraslo šumom (bukva, jela, smreka, bor). Jezero je zapravo tresetište (tresava), specifična biljna formacija, sastavljena od velikih i visokih busena biljke metlaste oštrice (lat. Carex paniculata) i mahovine. Kada buseni šaša ozelene, oni se međusobno dodiruju, tako da jezero liči na livadu. Malo Košaninovo jezero je dužine 90 metara, površine 29 ari i 7 metara dubine. Nalazi se tridesetak metara zapadno od Velikog jezera i nalazi se na većoj nadmorskoj visini, tako da voda iz njega povremeno otječe u Veliko jezero. Voda u donjem tresetištu ovog jezera je slana. Tijekom kišnih dana razina vode jezera opada, dok sunčanim danima nadolazi. IZVOR Košaninova jezera. Wikipedija (sr)
|
RADOČELO Košaninova jezera
Autor: Slobodan Stefanovic; Datum objave: 3.5.2013. Opis: Dana 01. maja 2013. godine, ukupno 20 učesnika Ekološkog kluba Užice je učestvovalo u planinarsko-ekološkoj akciji koja je imala za cilj da se posete Košaninova jezera, deo rezervata biosfere u okviru Parka prirode Golija. Vodič i snimatelj Stefanović Slobodan iz Užica. |
Jezero Nebeska suza (Okruglica)
Jezero Nebeska suza na Okruglici na planini Goliji, formiralo se u predjelu Velikih livada, na maloj i neuređenoj travnatoj zaravni s nadmorskom visinom od 1495 m, u izvorišnom dijelu Jastrebovačke reke (lijeve pritoke Studenice), 29 km udaljeno od Ivanjice. Nalazi se iznad ceste Ivanjica – Bele Vode, od koje je udaljeno nešto više od jednog kilometra cestom teško prohodnom za osobna vozila. Nepravilnog je oblika i površinom je najveće jezero u Moravičkom kraju. S obzirom da je novijeg datuma, potpuno je neistraženo. Narod ga je nazvao Nebeska suza.
|
Uspon na Okruglicu (The Okruglica Ascent)
Datum objave: 10.5.2018. Autor: Marko Randjic Opis: 26. 04. 2018. Pešačenje do Jezera Okruglica ("Nebeska Suza") na planini Goliji, i uspon na istoimeni vrh (1540m). Ukupna dužina ture: 8km. GPS trek sa ove akcije možete da preuzmete ovde: https://www.wikiloc.com/hiking-trails... |
Daićko jezero (Dajićko jezero, Tičar jezero)
Dajićko jezero (Tičar jezero) je zaparavo tresetište (tresava, vresište = kisela vlažna staništa sa stalnim prisustvom vode), koje se nalazi na 1438 metra (1436 m, prema drugim izvorima) nadmorske visine, u maloj plitkoj depresiji na sjeverozapadnoj strani planine Golije, ispod uzvišenja Tičar, u produžetku kose koja se od Jankovog kamena (1833 m) spušta prema sjeveru i gradi razvođe između dvije najveće i najpoznatije golijske rijeke – Moravice i Studenice. U morfo-hidrološkom smislu pripada porječju Moravice, ali je u neposrednoj blizini razvođa s porječjem Studenice, jer vododjelnicu tvori greben Rivotine, koji se nalazi s istočne strane jezera. Nalazi se u gustoj crnogoričnoj šumi u selu Gleđica, u blizini naselja Bele vode.
Dajićko jezero ima trokutasti oblik, a formirale su ga atmosferske padaline, čija je voda s vremenom rastvarala stijene na dnu, tako do se bazen jezera udubljivao, sve dok nije dopro do vodonosnika (srp. izdana), odakle i danas dobija vodu i tako se održava. Vodu i dalje dobiva i od atmosferskih taloga, kao i od kaptiranog izvora. Na izvoru je napravljena česma posvećena Vlastimiru Parezanoviću, pioniru šumarstva u ovom kraju. Jezero je danas vrlo malo, oko 10-15 metara iako se stalno mijenja odn. nema stalnu veličinu. Ranije je bilo mnogo veće i otjecalo je u rijeku Pakašnicu. Površina vodenog okna je oko 160 kvadratnih metara, s obujmom (obala) od približno 50 metara. Fauna jezera je nedovoljno istražena, ali je ustanovljeno da u jezeru žive tri akvatične vrste insekata iz reda Odoneta i da je ovo jedno od rijetkih staništa repatog vodozemca (at. Triturus cristatus). Za jezero su vezane mnoge legende i predaje, ali i znanstveni radovi. Pod nazivom Dajićko jezero se prvi put pominje u spisima Josifa Pančića, Nedeljka Košanina i Jovana Cvijića, dok je kod mještana bio uvriježen naziv Tičar, po brdu koje se nalazi s njegove zapadne strane. Nerijetko se čuje i ime “Svatovsko jezero”, ili “Gorsko oko Golije”. Nedeljko Košanin je jedan od prvih zanstvenika koji je proučio jezero. U vreme njegovih istraživanja 1906. godine, površina vodenog jezera iznosila je 460 m², što predstavlja tek četvrtinu njegove prvobitne površine i jasno ukazuje na ubrzan proces eutrofikacije. Košanin je uz Radovana Ršumovića, odgovoran što su mnogobrojne legende vezane za jezero zapisane. Zimi je jezero pokriveno debelim slojem leda i snijega, a ljeti kao mjesto za izlete privlači mnogobrojne turiste iz raznih krajeva. Nekada se na jezeru svakog 8.5. održavala vjerska služba, a sada se na istom mjestu svakog 21.7. održava sabor. Daićko jezero je lako pristupačno jer se nalazi pored asfaltne ceste Ivanjica-Bele Vode, odnosno Ivanjica-Golijska Reka, od Ivanjice udaljeno 33 km, od Belih Voda nešto više od dva kilometra, a od Golijske Reke desetak kilometara. IZVOR Dajićko jezero. Wikipedija (sr) |
Predaje o jezeru Prema jednoj predajui u jezeru su se nekada utopili svatovi, pa se zove i Svatovsko. Po po nekim pričama tu se okupljaju gorske vile. U legendi Čudovište iz jezera govori se: Iz Daićkog jezera stalno se pojavljivalo nekakvo čudovište. Izlazilo je na pašnjake oko jezera i tuklo se s volovima daićkih i gleđičkih čobana. Dozlogrdi to čobanima i naprave plan kako da ga unište. Zamole jednog kovača iz Daića da svome volu okuje rogove. Kovač je posebno hranio i njegovao svoga bika koji će se bosti sa grdosijom iz jezera. U borbi kovačev bik, na veliku radost čobana, nadjača grdosiju iz jezera. Ona se stropošta u jezero i nikako se više nije pojavljivala na pašnjacima u okolini jezera. Od tada su čobani mirno napasali svoja goveda. Poslije uništenja grdosije u Daićkom jezeru, narednih godina okolna sela je tukao grad, a najviše selo Gleđicu. Dozlogrdi to Gleđičanima pa pozovu pet sveštenika na dan svetog Prokopija da drže denije na jezeru i zauzmu ovaj dan za svoju drugu preslavu, poslije Trojica, jer im je netko iz jezera rekao da tako mogu spasti ljetinu. I od tada se svake godine na jezeru održava sabor, gde se okuplja svijet, ne samo iz okolnih sela, već i sa velike daljine, čak od Moravice i Studenice. Дајићко - Тичар језеро на Голији (Dajićko - Tičar jezero na Goliji)
Datum objave: 28.1.2014. Autor: Vladimir Dasukidis Autor: Ако се не завири у шкољку, не може се наћи бисер. Тако је и Дајићко језеро скривено, па се може проћи поред њега, а да се не примети. Дакле, мора да се обрати пажња, мора да се завири. (Ako se ne zaviri u školjku, ne može se naći biser. Tako je i Dajićko jezero skriveno. Može se proći pored njega, a da se ne primeti. Dakle, mora da se obrati pažnja, mora da se zaviri.) Kumanica - Tičar / Dajićko jezero, Golija / SRPSKI PUTEVI
Datum objave: 23.4.2018. Autor: Srpski Putevi Opis: Deonica puta 272 od Kumanice do Dajića na Goliji. Ovo je uspon kroz prelepu prirodu, u rano proleće. Snimano u aprilu 2018 |